Барабанов Владимир Фёдорович

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Барабанов Владимир Фёдорович
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  СССР
 Рәсәй
Тыуған көнө 21 май 1918({{padleft:1918|4|0}}-{{padleft:5|2|0}}-{{padleft:21|2|0}})
Тыуған урыны Мелехово[d], Угличский уезд[d], Ярославль губернаһы[d], Совет Рәсәйе
Вафат булған көнө 9 август 1997({{padleft:1997|4|0}}-{{padleft:8|2|0}}-{{padleft:9|2|0}}) (79 йәш)
Вафат булған урыны Санкт-Петербург, Рәсәй
Һөнәр төрө ғалим
Эшмәкәрлек төрө геология
Эш урыны Санкт-Петербург дәүләт университеты
Уҡыу йорто факультет географии и геоэкологии Санкт-Петербургского государственного университета[d]
Ғилми исеме профессор[d]
Ғилми дәрәжә геология-минералогия фәндәре докторы[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
«Батырлыҡ өсөн» миҙалы (СССР) Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән эшмәкәре I дәрәжә Ватан һуғышы ордены

Владимир Федорович Барабанов (1918-1997) — СССР һәм Рәсәй геологы, Ленинград дәүләт университеты уҡытыусыһы[1].

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Владимир Федорович Барабанов 1918 йылдың 21 майында Ярославль губернаһының Мелехово ауылында тыуған[2][3][4].

Ленинград университетының геология-тупраҡ-география факультетын яҡшы билдәләренә тамамлай (1936—1941 йылдарҙа уҡыған)[3] минералогия кафедраһында ҡалдырыла[5].

Бөйөк Ватан һуғышы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Бөйөк Ватан һуғышының тәүге көнөндә — 1941 йылдың 25 июнендә үҙ ирке менән фронтҡа китә, взвод һәм рота командиры була[4].

1941 йылдың авгусында Новгород янында В. Ф. Барабанов яралана. Һуңынан госпиталь һәм блокада көндәре, ҡалаға яҡынайған яңы алыштарҙа, Ленинград фронтында ҡатнашыу.

Хәрби хәрәкәттәрҙә зирәклеге өсөн кесе лейтенант Барабанов командование исеменән «Ленин ҡалаһының ныҡлы һаҡсыһы» тип яҙылған исемле сәғәткә лайыҡ була[6].

1942 йылдың майында, Колпино янында, һуғыш алдынан, В Ф. Барабанов Коммунистар партияһына инеүгә ғариза яҙа. Уның ике пулеметлы подразделениеһы бер квадрат километр майҙанда, дошмандың Ленинградҡа һөжүмен тотҡарлап тора[7].

1942 йылдың авгусында Колпино янында ауыр яралана. Фонтанкалағы госпиталдәрҙең береһенән В Ф. Барабанов Ладога аша Вологдаға эвакуациялана

Вологда ҡалаһындағы госпиталдә лейтенант Барабанов алдынғы һыҙыҡта алып өлгөрмәгән партия билетын ала. Шунда уҡ, хәрби госпиталдә, аяҡ-ҡулдары урынына протездар менән булған ауыр яралы офицер пропагадалаусы сифатында ҡалдырыла.

Сестрорецктан эвакуациянан госпиталдән ҡайтҡандан һуң, парторг булып һайлана.

Шулай итеп лейтенант В. Ф. Барабанов тағы дүрт йыл армия сафына баҫа [8].

Ленинград университеты[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1946 йылда, демобилизациянан һуң Ленинград университетына ҡайта.

1951 йылда кандидатлыҡ диссертацияһын, 1962 йылда профессорлыҡ диссертацияһын яҡлай, минералогия фәндәре докторы[4]. 30-ҙан ашыу кандидатлыҡ һәм бер нисә докторлыҡ диссертацияһының ғилми етәксеһе бер нисә.

1948 йылда Ленинград пионерҙар һарайында йәш геологтар клубы ойоштора, күп белгестәр тәрбиәләй.

Хибин тундраларына экспедициялар ойоштороусы һәм ҡатнашыусыһы, унда Юкспор тауында апатит ятҡылығының минералогияһын өйрәнә[4].

«Вопросы геохимии и типоморфизм минералов», «Вопросы экологии и охраны окружающей среды» журналдарын ойоштора һәм уларҙың мөхәррире була [4].

1964 йылдың ғинуарынан 1967 йылдың февраленә тиклем Ленинград дәүләт университетының фәнни эштәр буйынса проректоры

1966 йылда Ленинград дәүләт университетында генетик минералогия лабораторияһын ойоштора, 1967 йылдарҙа — геохимия кафедраһын булдыра, уның менән 1992 йылға тиклем етәкселек итә[4].

1976 йылда В.Ф.Барабанов инициативаһы менән, СССР-ҙа беренсе тапҡыр, Ленинград дәүләт университетында экологик геохимия өлкәһендә белгестәр әҙерләү башлана[3]

1997 йылдың 9 авгусында Санкт-Петербургта вафат була[3][4]

Улы — Барабанов Алексей Владимирович (1945—2016) геохимик-минералогы, комсомол, партия, административ хеҙмәткәр, йәмәғәт эшмәкәре[9][10].

Ҡыҙы — Барабанова Лариса Владимировна (1951) Санкт-Петербург дәүләт университетының генетика һәм биотехнология кафедраһы доценты[11].

Әҫәрҙәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Минералогия һәм геохимия арналған төп хеҙмәттәр вольфрам ятҡылыҡтарына һәм ул, генетик минералдар[3][4]. 300-ҙән ашыу фәнни эштәр авторы, шул иҫәптән 4 монография, улар араһында иң мөһиме — трехтомник «ятҡылығы Вольфрамовый», 8 дәреслек һәм уҡыу әсбаптары, дәреслектәр шул иҫәптән «Геохимия»[12].

  • Барабанов В. Ф. Как собирать минералы и горные породы. Москва-Ленинград, ДетГИЗ, 23 с., 1949.
  • Барабанов В. Ф. Минералогия апофиллитовых жил горы Юкспор (Хибинские тундры). — М.; Л., 1960.
  • Барабанов В. Ф. Минералогия вольфрамитовых месторожд. Вост. Забайкалья. — Л., 1961.
  • Барабанов В. Ф. Генетическая минералогия. — Л., 1977.
  • Барабанов В. Ф., Гончаров Г.Н. Современные физические методы в геохимии. — Л., 391 с., ЛГУ, 1990.
  • Барабанов В. Ф. Они сражались за Родину. — Издательство СПбГУ, 152 с., 1992, ISBN 5-288-01232-6.
  • Барабанов В. Ф. Геохимия Санкт-Петербурга. — СПб., 1996.
  • Барабанов В. Ф. Вольфрамовые месторождения. — СПб. 1995—1996. ISBN 5-288-01566-X.
  • Барабанов В. Ф. Клуб юных геологов. — Л., Детская литература, "Знай и умей", ISBN 9785445861386.

Бүләктәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Барабанова В. Ф. хәрби хеҙмәттәре өсөн «Батырлыҡ өсөн» миҙалы (1942 йыл), I и II Ватан һуғышы ордены, «Ленинградты обороналаған өсөн» миҙалы (1943 йыл), «1941—1945 йылдарҙағы Бөйөк Ватан һуғышында Германияны еңгән өсөн» миҙалы, «РККА алдынғыһы» билдәһе менән бүләкләнә

Ватан һуғышынан һуңғы йылдарҙағы Ф. Барабановтың эшмәкәрлеге иҫтәлекле билдәләр һәм почет грамоталары менән билдәләнә.

ВЛКСМ Үҙәк Комитетының 7 грамотаһын ала, «ВЛКСМ-дың Почет китабына» индерелә, «Ер аҫты разведкаһы отличнигы», «РСФСР-ҙың халыҡ мәғарифы отличнигы» һәм башҡа билдәләр ала.

Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены һәм «Хеҙмәт батырлығы өсөн» миҙалы менән бүләкләнгән

1978 йылда Владимир Фёдорович РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән эшмәкәре исеменә лайыҡ була[4].

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. ПОБЕДА—75! Сражающийся Университет. Владимир Фёдорович Барабанов
  2. Санкт-Петербургский государственный университет — Владимир Фёдорович Барабанов
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Барабанов Владимир Фёдорович / Г. П. Хомизури // «Банкетная кампания» 1904 — Большой Иргиз. — М. : Большая российская энциклопедия, 2005. — С. 24. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.]; vol. 2004—2017, вып. 3). — ISBN 5-85270-331-1.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Барабанов Владимир Федорович 2016 йыл 6 апрель архивланған., Кольская энциклопедия
  5. Санкт-Петербургский государственный университет — Владимир Фёдорович Барабанов
  6. ПОБЕДА—75! Сражающийся Университет. Владимир Фёдорович Барабанов
  7. ПОБЕДА—75! Сражающийся Университет. Владимир Фёдорович Барабанов
  8. Санкт-Петербургский государственный университет — Владимир Фёдорович Барабанов
  9. «Кольская энциклопедия» — Алексей Владимирович Барабанов.(недоступная ссылка)
  10. ИСККРА Информационный сайт «Кольский край» — Алексей Владимирович Барабанов.
  11. SPBU/Persons — Барабанова Лариса Владимировна. 2020 йыл 26 март архивланған.
  12. Санкт-Петербургский государственный университет — Владимир Фёдорович Барабанов

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Курбатов С. М. История кафедры минералогии ЛГУ. — Л., 1972.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]