Бишмунса

Бишмунса
	Ауыл
	Бишмунса; татар. Бишмунча
Ил	Рәсәй
Федерация субъекты	Татарстан
Муниципаль район	Әлмәт
Ауыл биләмәһе	Бишмунса
Координаталар	54°52′ с. ш. 52°34′ в. д.HGЯO
Нигеҙләнгән	XVIII быуат
Халҡы	740 человек (2000)
Милли состав	татарҙар
Конфессиональ составы	мосолмандар
Сәғәт бүлкәте	UTC+4
Телефон коды	+7 +7
Почта индексы	423443
Һанлы танытмалар
Автомобиль коды	-
Код ОКАТО	92 208 809 001
Код ОКТМО	92 608 409 101
Номер в ГКГН	0159028
	Картаны күрһәтергә/йәшерергә Бишмунса

Бишмунса — Рәсәй Федерацияһы Татарстан Республикаһы Әлмәт районы ауылы. Бишмунса ауыл биләмәһе составына керә һәм уның үҙәге булып тора.

География

Ауыл Урсала йылғаһының һул ҡушылдығы — Кама буйында, Әлмәт ҡалаһынан көньяҡ-көнсығыштараҡ 22 км алыҫлыҡта урынлашҡан^[1].

Тарих

Бишмунса — Юрмый улустары башҡорттарының һәм типтәрҙәрҙең ауылы. 1730 йылдарҙа нигеҙләнгән^[1]. 12-се башҡорт кантоны, Ырымбур губернаһы Бөгөлмә өйәҙенә ҡарай. 1850 йылда Бөгөлмә өйәҙе Һамар губернаһына инә. 1866 йылда ырыу улустары бөтөрөлгәс, ауыл Микул улусы составына керә.

Ауыл мәсете тураһында тәүге тапҡыр 1762 йылда телгә алына, 1866 йылда икенсе мәсет, ә 1908 йылда өсөнсө мәсет төҙөлә. Мәсеттәр эргәһендә мәктәптәр булған. ХХ быуат башында ауылда 3 һыу тирмәне, земство станцияһы теркәлгән^[1].

1920 йылда ауыл яңы ойошторолған Татар АССР-ының Бөгөлмә кантоны составына керә. 1930 йылда Әлмәт районына составына инә^[1].

1920 йылдарҙа Бишмунсанан сыҡҡан кешеләр Аҡшишмә һәм Камайылға ауылдарына нигеҙ һала^[1].

Халҡы

1795 йылда — ир енесле 232 йән типтәр, 41 йән башҡорт һәм 24 йән яһаҡлы татар; 1859 йылда ир енесле 219 йән типтәр^[2] йәшәгән. Керҙәш башҡорттар сығышы менән Байлар улусының Муртыштамаҡ ауылынан^[3].

Йылдар буйынса халыҡ иҫәбе
(Сығанаҡ: *^[1]*)
1795	1859	1883	1889	1897	1910	1920	1926	1938	1949	1958	1970	1979	1989	2000
324	1062	1336	1598	2038	2887	2377	2177	2801	1208	1099	1061	930	700	740

Инраструктура

Ауылда урта мәктәп, мәҙәниәт йорто, китапхана бар.

Иҫкәрмәләр

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Татарская энциклопедия.
↑ «живущих на башкирской земле по указу Правительствующего Сената от 19 июня 1749 г.»
↑ Асфандияров А. З. Аулы мензелинских башкир. — Уфа: Китап, 2009. — С. 575—576. — 600 с. — ISBN 978-5-295-04952-1.

[ТЭ-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Татарская энциклопедия.

[2] «живущих на башкирской земле по указу Правительствующего Сената от 19 июня 1749 г.»

[АМБ-3] Асфандияров А. З. Аулы мензелинских башкир. — Уфа: Китап, 2009. — С. 575—576. — 600 с. — ISBN 978-5-295-04952-1.

[1]

[2]

[3]