Эстәлеккә күсергә

Каганович Лазарь Моисеевич: өлгөләр араһындағы айырма

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Эстәлек юйылған Эстәлек өҫтәлгән
"Каганович, Лазарь Моисеевич" битен тәржемә итеп төҙөлгән
(айырмалар юҡ)

08:46, 22 август 2019 өлгөһө


Лазарь Моисеевич Каганович
Лазарь Моисеевич Каганович
Флаг
Флаг
Заместитель/Первый заместитель Председателя СНК СССР - Совета Министров СССР
Флаг
Флаг
август 1938 года — июнь 1957 года
Хөкүмәт башлығы: Сталин, Иосиф Виссарионович
Молотов, Вячеслав Михайлович
Булганин, Николай Александрович
Маленков, Георгий Максимилианович
Хрущёв, Никита Сергеевич
 
Дине: Атеист
Тыуған: 10 (22) ноябрь 1893({{padleft:1893|4|0}}-{{padleft:11|2|0}}-{{padleft:22|2|0}})
д. Кабаны, Радомысльский уезд, Киевская губерния,
Российская империя
Үлгән: 25 июль 1991({{padleft:1991|4|0}}-{{padleft:7|2|0}}-{{padleft:25|2|0}}) (97 йәш)
Москва, СССР
Ерләнгән: Новодевичье кладбище
Партия: РКП(б) (с 1911-1961)
 
Автограф:
 
Наградалары:
Социалистик Хеҙмәт Геройы — 1943
Ленин ордены — 1935 Ленин ордены — 1943 Ленин ордены — 1943 Ленин ордены — 23.1.1948
Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены — 1936
«1941–1945 йылдарҙағы Бөйөк Ватан һуғышында фиҙакәр хеҙмәте өсөн» миҙалы
«1941–1945 йылдарҙағы Бөйөк Ватан һуғышында фиҙакәр хеҙмәте өсөн» миҙалы
«В память 800-летия Москвы» миҙалы
«В память 800-летия Москвы» миҙалы
Юбилейная медаль «За доблестный труд (За воинскую доблесть). В ознаменование 100-летия со дня рождения Владимира Ильича Ленина»
Юбилейная медаль «За доблестный труд (За воинскую доблесть). В ознаменование 100-летия со дня рождения Владимира Ильича Ленина»

Лазарь Моисеевич Каганович (10 [22] ноября 1893 года, — 25 июль 1991 йыл) — совет дәүләт, хужалыҡ һәм партия эшмәкәре, И. В. Сталиндың яҡын арҡалашы.

РКП(б) Үҙәк Комитеты ағзалығына кандидат (1923-1924), Үҙәк Комитеты ағзаһы (1924-1957), ВКП(б) Үҙәк Комитеты Ойоштороу бюроһы ағзаһы (1924-1925, 1928-1946), ВКП(б) Үҙәк Комитеты ағзаһы (1924-1925, 1928-1939), РКП(б) Үҙәк Комитеты ағзалығына кандидат (1926-1930), Политбюроның (Президиум) Үҙәк Комитеты ағзаһы (1930-1957).

Революцияға тиклем биографияһы

Крәҫтиән Моисей Гершкович йәһүд ғаиләһендә Киев губернаһының Радомысль өйәҙе Ҡабандар ауылында (һуңынан — Киев өлкәһенең Полесье районы Дибров ауылы, 1999 йылда Чернобыль АЭС-ның ябыҡ зонаһына ингән булараҡ мотлаҡ күсенеү зонаһына ингән булараҡ бөтөрөлә). Ғаиләлә барыһы 13 бала була, алтауһы вафат була. Каганович үҙе һөйләүенсә, уның атаһы ауылдан алыҫ булмаған смола заводында эшләгән: "Бик ярлы йәшәнек - элек һарай булған насар ғына өйҙә. Бөтәбеҙ ҙә бер бүлмәлә етәүләп ширлектә йоҡланыҡ"[1]. Әммә Рой Медведев, шаһиттарҙың хәтирәләренә һылтанып, Кагановичтың атаһы мал сауҙагәре булған, тип раҫлай[2]. Таганрог коммерсанты Гирша Фельдмандың ҡыҙы Изабелла Аллен-Фельдман, уның атаһы XIX быуат аҙағында оло Каганович менән эш итә, ул ваҡытта Моисей каганович 1-се гильдия сауҙагәре була һәм баш ҡалаларҙа йәшәү хоҡуғына эйә була, мәҫәлән. Киевта. Беренсе донъя һуғышы башында оло Каганович бер нисә уңышһыҙ хәрби операцияларҙан һуң бөлгөнлөккә төшә[3].

Лазарь Каганович үҙенең тыуған ауылында ике класлы халыҡ мәктәбен тамамлай, артабан яҡында урынлашҡан Мартыновичи ауылында уҡыуын дауам итә.14 йәшенән Киевта төрлө заводтарҙа, аяҡ кейеме фабрикаларында һәм итек оҫтаханаларында итексе булып эшләй башлай киевта бер төрлө, һәм аяҡ кейеме фабрикаһы сапожный оҫтаханаһында итексе булған. Бер тирә "Лазарь Бродский" тирмәнендә йөк ташыусы булып эшләй[4], предприятие администрацияһы алдында унлап йәш йөк ташыусыларҙан торған төркөм менән бергә протест акцияларын ойоштороу өсөн эштән ҡыуыла. Йәһүд йәштәре күп кенә хоҡуҡтарҙан мәхрүм булыу айҡанлы бик тиҙ революцион агитацияға бирелә. 1905 йылда болшевиктар сафына баҫҡан өлкән ағаһы Михаилдың йоғонтоһо аҫтында Лазарь 1911 йылда РСДРП(б)-ға инә. 1914 - 1915 йылдарҙа — Киев РСДРП комитеты ағзаһы. 1915 йылда ҡулға алына һәм тыуған яғына һөрөлә, әммә тиҙҙән йәшерен рәүештә Киевҡа кире әйләнә. . 1916 йылда Стомахин фамилияһы аҫтында Екатеринославта аяҡ кейеме фабрикаһында эшләй, Итекселәр союзын ойоштора һәм уның рәйесе була. Район партия комитеты етәксеһе һәм Екатеринослав большевиктар партия һы комитеты ағзаһы. Рәсми версияға ярашлы, провокаторҙың хыянаты арҡаһында Мелитополгә күсергә мәжбүр була, унда Гольденберг фамилияһы аҫтында эшләй һәм бында ла Итекселәр союзын һәм большевистик төркөмөн ойоштора. Һуңынан Юзовкаға (хәҙерге Донецк күсә), унда Борис Кошеровисч исеме аҫтында Новороссийск йәмғиәтенең аяҡ кейеме фабрикаһында эшләй, большевистик ойошмаһы етәксеһе була һәм Итекселәр союзын ойоштора.

Революция һәм Граждандар һуғышы (1917-1922)

1917 йылдың февраль революцияһынан һуң Юзовкала большевиктар ойошмаһын тергеҙеүҙә әүҙем ҡатнаша, Комитет һәм Совет ағзаһы итеп һайлана, рәйес урынбаҫары була. Мартта Бахмутта Донбасс Советтары район конференцияһына делегат итеп һайлана. Март аҙағында Киевҡа партия эшенә китә.

Октябрь революцияһында әүҙем ҡатнаша, Гомелдә ихтилал менән етәкселек итә.Ойоштороу йыйылышына һайлауҙарында большевиктар исемлеге буйынса үтә. 1917 йылдың декабрендә Советтарҙың Бөтә Рәсәй III бөтә съезы делегаты була. Советтар съезында Каганович РСФСР Бөтә Рәсәй Башҡарма комитетына (ВЦИК) һайлана. 1918 йылдың ғинуарынан алып Петроградта эшләй. ВЦИК-тың башҡа ағзалары менән бергә 1918 йылдың яҙында Мәскәүгә күсенә, унда ул Ҡыҙыл Армияны булдырыу буйынса Бөтә Рәсәй коллегияһының ойоштороу-агитация бүлеге комиссары булып китә. 1918 йылдың июне РКП(б) Үҙәк Комитеты уны Түбәнге Новгородҡа ебәрә, унда ул губком агитаторы, агитация бүлеге мөдире, губком һәм губерния башҡарма комитеты рәйесе була. ЧОН коммунары[5]. 1919 йылдың сентябрендә Көньяҡ фронттың Воронеж участкаһына ебәрелә. Воронежды яулағандан һуң — Воронеж губревкомы, ә һуңынан губерна башҡарма комитеты рәйесе. 1920 йылдың сентябрендә партия уны Урта Азияға ВЦИК-тың һәм Халыҡ Комиссарҙары Советының Төркөстан комиссияһы ағзаһы итеп ебәрә, шул уҡ ваҡытта ул РКП(б) Үҙәк Комитетының Төркөстан бюроһы ағзаһы һәм бер үк ваҡытта Төркөстан фронты Реввоенсоветы етәкселәренең береһе, һәм Ташкент ҡала советы рәйесе була.

1921 йылда ВЦСПС-та, Мәскәү һәм һуңынан Үҙәк күнселәр союзы комитеты инструкторы һәм секретары була. 1922 йылдың башында партияның Үҙәк Комитеты уны Төркөстанға Төркөстан РКП(б) Үҙәк Комитеты ағзаһы итеп тәғәйенләй. булып килеп төркөстан Төркөстан цк ркп(б). 1922 йылда Лазарь Каганович ойоштороу-инструктор мөдире итеп тәғәйенләнә. XII съезда РКП(б)Үҙәк Комитетына ағзалыҡҡа кандидат итеп һайлана. XIII съездан һуң, 1924 йылдың 2 июненән 1925 йылдың 30 апреленә тиклем - РКП(б) Үҙәк Комитеты секретары. Украина Компартияһының Үҙәк Комитеты генераль секретары итеп һайланғандан һуң был вазифаларынан бушатыла[6].

УССР-ҙың һәм СССР-ҙың юғары етәкселегендә (1922-1941)

Украина етәкселегендә

1924 йылда, Лениндың вафатынан һуң , партия эсендә киҫкен көрәш башлана, Сталинға РСФСР-ҙағы иң ҙур республика һаналған Украинала үҙенә ярҙам тәьмин итергә кәрәк була. Сталиндың тәҡдиме буйынса нәҡ Каганович 1925 йылда Украин КП (б) Үҙәк Комитеты секретары итеп һайлана.

Ул осорҙа Украинала милли сәйәсәттә ике курс үткәрелә: «украинлаштырыу», йәғни украин мәҙәниәтен, телен, мәктәбен дәртләндереү, украиндарҙы идара итеү органдарына йәлеп итеү һәм «буржуаз һәм ваҡ буржуаз милләтселек» менән көрәш алып барыу. Әлеге ике курсты бер-береһенән айырыу еңелдән булмай, бигерәк тә эре сәнәғәт үҙәктәрендә, һәм Каганович, күренеүенсә. икенсе курсҡа нығыраҡ тартыла: украин милләтселегенә ул ҡырҡа ҡаршы була. Йыш ҡынауның Украина Халыҡ комиссарҙары Советы рәйесе Влас Чубарь менән ызғыштар булып ала. Шулай уҡ уға ҡаршы УКП(б) Үҙәк Комитеты ағзаһы һәм Украина мәғариф наркомы Александр Шумский тора. Шумский 1926 ылда Сталинға тиклем барып етеп, Кагановичты Украинанан алыуҙы талап итә. Сталин Шумскийҙың ҡайһы бер дәлилдәре менән ризалашһа ла, шул уҡ ваҡытта Кагановичҡа теләктәшлек күрһәтеп, Үҙәк Комитеты Политбюроһына махсус хат юллай. Эш, киреһенсә, Шумскийҙы наркомпрос вазифаһынан бушатыу һәм УССР-ҙан саҡыртып алыу менән тамамлана.

Каганович Украина сәнәғәтен тергеҙеү һәм үҫешьтереү буйынса байтаҡ эштәр башҡара. Совет Уккраинанының Коммунистар партияһы етәксеһе булараҡ Каганович ҙур булмаған Көнбайыш Украина партияһының да етәксеһе була. Поляк дәүлетә составына ингән Көнбайыш Украина халҡы араһында милли хәл торошо һәм кәйефтәр УССР-ҙағы хәлдәрҙән бик ныҡ айырыла. Каганович Мәскәүгә киткәндән һуң Чубарь уның сәйәсәтен тәнҡитләп сығыш яһай. Лазарь Моисеевичкә ҡаршы оппозиция көс туплай. Чубарь һәм УССР-ҙан СССР Үҙәк башҡарма комитеты рәйесе Г. И. Петровский Сталинға Кагановичты Украинанан саҡыртып алыу үтенесе менән кләләр. Баштараҡ Сталин ҡаршы килә, әммә 1928 йылда уға Кагановичты мәскәүгә ҡайтарырға тура килә.

Каганович һәм Шахта эше

Файл:Шахтинское дело.jpg
Шахта процесы.

Украина Коммунистар партияһы (б) Үҙәк Комитетының генераль секретары Л. М. Каганович 1928 йылдың 26 апрелендә Сталинға былай тип яҙа: «Атап әйткәндә, ГПУ ролен ошолайыраҡ көсәйтер кәрәк тип уйлайым, һәр эре треста ГПУ вәкилдәре, транспорттағы ГПУ оргнадары һымаҡ, эре чиновниктар булырға тейеш. Әлеге үҙгәртеп ҡороуҙы Үҙәк Комитетының һәм Үҙәк контроль комиссияһы күҙәтеүе һәм туранан-тура етәкселеге аҫтында үткәрер кәрәк, юғиһә, ысынында эш структураһы һәм алымдары элеккесә ҡалыуынан ҡурҡамбуйынса беҙҙең кеүек эш алымдарын да булһа-иҫке»[7].

Кагановичтың күтәрелеүе

Каганович ВКП(б) Үҙәк Комитеты Политбюроһы составында. 1934 йыл.
Файл:Горький, Каганович, Ворошилов, Сталин.jpg
Горький, Каганович (һулдан икенсе), Ворошилов, Сталин Мавзолей трибунаһында, 1931 йыл.

1930 йылдың башында Каганович Мәскәү өлкә комитетының, ә һуңынан - ҡала комитетының да беренсе секретары, шулай уҡ ВКП(б) Үҙәк Комитетының тулы хоҡуҡлы ағзаһы ы булып китә. Үҙәк Комитеты секретары һәм ауыл хужалығы бүлеге мөдире булараҡ 1929-1934 йылдарҙа колхоз-совхоздарҙың хужалығын нығытыу эшенә һәм кулактар ойошторған саботажға ҡаршы көрәшкә туранан-тура етәкселек итә[8].

30-сы йылдарҙың беренсе яртыһы — Кагановичтың власта һөҙөмтәле булған осоро. . 1933 йылдаВКП(б) Үҙәк Комитетында ауыл хужалығы бүлеген етәкләй һәм колхоз-совхоздарҙа МТС-тарҙы ойоштороу менән шөғөлләнә. Беренселәрҙән булып Ленин ордены менән бүләкләнә (Мәскәү өлкәһендә ауыл хужалығын үҫтереүҙәге уңыштары өсөн). 1933 - 1934 йылдарҙа партияны таҙартыу буйынса Үҙәк партия комиссияһы рәйесе булараҡ "пратия сафтарын таҙартыу" менән етәкселек итә. 1934 йылдың 21 сентября Мәскәү өлкәһенең суд-прокуратура хеҙмәткәрҙәре кәңәшмәһендә программа телмәре менән сығыш яһай[9]. XVII Съезынан һуң , 1934-1935 йылдарҙа, ВКП(б) Үҙәк Комитеты ҡарамағындағы Партия котроле комиссияһы рәйесе була.

Ошо уҡ осорҙа (1934 йыл) Каганович — бер үк ваҡытта — ВКП(б) Үҙәк Комитетының Транспорт комиссияһы рәйесе була. Сталин Ҡара диңгеҙгә ял итергә киткән саҡта нәҡ каганович ваҡытлы партия етәксеһе булып ҡала. 1935 йылдың 28 февралендә Сталин Кагановичты юлдар наркомы итеп тәғәйенләй, бер үк ваҡытта ул Үҙәк Комитеты секретары вазифаһын да үҙ артынан һаҡлап ҡала. Күренекле партия етәкселәрен хужалыҡ наркоматтарына тәғәйенләү Граждандар һуғышы осоронан ҡалған йола. Ҙур ил өсөн тимер юлы транспорты мөһим генә түгел - ул иҡтисади үҫеште тотҡарлаған халыҡ хужалығының "бушаҡ урыны" була. Тимер юлы ташыуҙары планын арттырып үтәү һәм тимер юлы транспорты эшен ойоштороу һәм хеҙмәт тәртибен индереү өсөн 1936 йылдың ғинуарында Ҡыҙыл Байраҡ орденына лайыҡ була. 1935-1955 йылдарҙа Мәскәү метрополитены Каганович исемен йөрөтә (Каганович метро төҙөлөшенә етәкселек итә), 1957 йылға тиклем "Охотный ряд" станцияһы уның исемен йөрөтә; беренсе совет троллейбусына уның хөрмәтенә "ЛК" маркаһы бирелә - Каганович тарафынан мәскәүҙә троллейбус линиялары ебәрелә. Шулай уҡ Каганович балалар тимер юлын булдырыу идеяһына эйә (Мәскәү тирәһендәге Кратово ҡасабаһы).

С 1937 по совместительству — нарком тяжёлой промышленности, с 1939 года — нарком топливной промышленности, с 12 октября 1939—1940 гг. — первый нарком нефтяной промышленности СССР[10]. С августа 1938 года одновременно — заместитель председателя Совнаркома СССР.

Каганович в своих письмах коллегам по Политбюро особенно выделялся неуёмной льстивостью в адрес Сталина:

У нас тут дела идут неплохо. Чтобы коротко охарактеризовать, я могу коротко повторить то, что я и Микоян сказали т. Калинину, когда он поехал в Сочи. Перед отъездом он спрашивал нас, что передать Хозяину? Мы и сказали ему: передай, что «страна и партия так хорошо и надёжно заряжены, что стрелок отдыхает, а дела идут — армия стреляет». То, что происходит, например, с хлебозаготовками этого года — это совершенно небывалая ошеломляющая наша победа — победа Сталинизма


У нас тут дела идут неплохо. Чтобы коротко охарактеризовать, я могу коротко повторить то, что я и Микоян сказали т. Калинину, когда он поехал в Сочи. Перед отъездом он спрашивал нас, что передать Хозяину? Мы и сказали ему: передай, что «страна и партия так хорошо и надёжно заряжены, что стрелок отдыхает, а дела идут — армия стреляет». То, что происходит, например, с хлебозаготовками этого года — это совершенно небывалая ошеломляющая наша победа — победа Сталинизма

Мәскәү реконструкцияһы

1935 йылда Каганович Мәскәү реконструкцияһының генераль планын төҙөү буйынса һәм "пролетар баш ҡалаһының" архитектур биҙәлеше менән туранан-тура етәкселек итә. Мәскәү метрополитены төҙөлөшөнең беренсе сиратын етәкләй.

Мәскәү реконструкцияһында Кагановичтың роле ифрат ҙур. Ул шәхсән үҙе архитекторҙарға күрһәтмәләр бирә, улар менән йыйылыштар үткәрә. Реконструкциялау барышында күп кенә боронғо тарих биналар һүтелә.

1932-1933 йылдар

1932 йылдың 22 октябрендә Сталин инициативаһы буйынса Политбюро Украинала һәм Төньяҡ Кавказда иген әҙерл өсөн ғәҙәттән тыш комиссиялар булдырыу тураһында ҡарар ҡабул итә[11]. Украина буйынса комиссияны Молотов етәкләй, Төньяҡ Кавказда — Каганович, әммә ғәмәлдә ул Молотов комиссияһында ла ауыл хужалығы бүлеге мөдире булараҡ әүҙем ҡатнаша. Тиҙҙән Каганович Төньяҡ Кавказға китә. Комиссия Кагановича ввела практику занесения станиц, не выполняющих план хлебозаготовок, на «чёрные доски». Это означало

а) немедленное прекращение подвоза товаров и полное прекращение кооперативной и государственной торговли на месте и вывоз из кооперативных лавок всех наличных товаров;

б) полное запрещение колхозной торговли, как для колхозов, колхозников, так и единоличников;

в) прекращение всякого рода кредитования и досрочное взыскание кредитов и других финансовых обязательств;

г) проверку и очистку органами РКИ в колхозных, кооперативных и государственных аппаратах от всякого рода чуждых и враждебных элементов;

д) изъятие органами ОГПУ контрреволюционных элементов, организаторов саботажа хлебозаготовок и сева.



а) немедленное прекращение подвоза товаров и полное прекращение кооперативной и государственной торговли на месте и вывоз из кооперативных лавок всех наличных товаров;

б) полное запрещение колхозной торговли, как для колхозов, колхозников, так и единоличников;

в) прекращение всякого рода кредитования и досрочное взыскание кредитов и других финансовых обязательств;

г) проверку и очистку органами РКИ в колхозных, кооперативных и государственных аппаратах от всякого рода чуждых и враждебных элементов;

д) изъятие органами ОГПУ контрреволюционных элементов, организаторов саботажа хлебозаготовок и сева.

Кагановичтың комиссияһы эшләгән осорҙа барыһы "ҡара таҡталарға" 15 станица индерелә, уның һөҙөмтәһендә аслыҡтан йөҙләгән кеше үлә. Шулай уҡ "саботаж" менән көрәш барышында ай ярым эсендә генә (1 ноябрҙән 10 декабргә тиклем) Төньяҡ-Кавказ крайы территорияһында 16 864 кеше ҡулға алына («кулак һәм советтарға ҡаршы элементтар»[12].

Бының менән генә сикләнеп ҡалмай, Каганович ҡайһы бер станицаларҙан дәүләт поставкаларын түләй алмаған кешеләрҙе "төньяҡ өлкәләргә" һөрөүҙе ойоштора. Өс станицанан ғына — Полтава, Медведов һәм Урупск — 45 600 кеше һөрөлә (47500 кешенән)[11].

1937-1938 йылдар

Постановление о продолжении разгрома шпионско-диверсионных контингентов
Үҙәк комитеты ҡарары менән ВКП(б) 31 ғинуар 1938 йыл дауам тар-мар тураһында шпион-диверсия контингент («... сит ил подданныйҙары, шулай уҡ ссср граждандары ...») 15 апреленә тиклем. Сталин Резолюция «Өсөн», ҡултамғалар Каганович — һулдан өсөнсө

1937 йылғы ВКП(б) Үҙәк Комитетының февраль-март пленумындағы докладында Каганович юлдар наркоматында ғына түгел, ә, ғөмүмән, йәмғиәттә, репрессияларҙың кәрәклеге тураһында әйтә. Уның һүҙҙәре буйынса, «ҡоторонған, илебеҙҙә социализмдың ҡеүәтле үҫешенә асыуы килгән һәм Совет власы менән көрәштә ҡанһыҙ ысулдар ҡулланған разведчик-шпиондар бандаһы менән эш итәбеҙ»[13]. Тимер юлы хужалығының бөтә тармаҡтарында тиерлек (тимер юлдарҙы проектлау, реконструциялау, эксплуатация) "ҡоротҡос" эшмәкәрлек фаш ителеүгә ҡарамаҫтан, Каганович "беҙ әлегә шпион-япон-немец-троцкист-ҡортоҡос үҙәгенә барып етмәнек, уларҙың бер нисә ячейкаларына барып етмәнек" һәм "бында ғәйепһеҙҙәр эләгеүе мөмкин тип илаулауҙар урынһыҙ", тип белдерә.

Оло террор Каганович Сталиндың башҡа яҡынайтылған кешеләре араһында «исемлегенә» — кешеләрҙең исемлеген, Үҙәк Комитеттың юғары ҡатламы санкцияһы буйынса репрессияланған "исемлектәрҙе" ҡарауҙа ҡатнаша. Исемлектәргә ҡуйылған имзалар ғәйепләү хөкөмөн сығарыуға тиң була. Кагановичтың ҡултамғаһы 189 исемлектә тора, улар буйынса яҡынса 19 000 кеше хөкөм ителә һәм атып үлтерелә[14].

И Телеграмма о. Иркутск өлкә комитеты секретары Филипповка һәм нквд начальнигы Малышев лимиттарын арттырыу тураһында һ атыла. Сталин Резолюция «Өсөн», ҡултамғалар Каганович —уң яҡтан икенсе.

ВКП(б) Үҙәк комитеты Политбюроһы ағзаһы булараҡ Каганович бик күп «лимиттарҙы» (0044-се һанлы НКВД бойороғо буйынса репрессияланғандарҙың квотаһы) раҫлай. Мәҫәлән,1938 йылдың 26 апрелендә Сталин, Молотов, Ворошилов һәм Ежов менән берлектә ВКП(б) Иркутск өлкә комитеты секретарының (в. в. б. ) беренсе категория буйынса (4 000 кешене атып үлтереү) өҫтәмә лимиты буйынса запросына ыңғай резюция ҡуя.

1937 йылда Кагановия СССР-ҙың ҡайһы бер төбәктәре буйынса партия һәм совет етәкселәре араһында таҙартыу үткәреү өсөн сәфәр ҡыла (Киев, Ярославль, Иваново, Көнбайыш өлкәләре). Киевта, Каганович килеп киткәндән һуң, бер нисә өлкә комитеты хеҙмәткәрҙәре, шулай уҡ Киев тарихи музейы директоры, Тарих институты аспиранты Николаенконың ялыуы буйынса ҡулға алыналар. Һуңынан ул психик яҡтан ауырыу тип таныла.5 марта 1940 года Каганович вместе со Сталиным, Молотовым и Ворошиловым поставил свою подпись под решением Политбюро ЦК ВКП(б) о расстреле пленных польских офицеров, полицейских, пограничников, жандармов и др[сығанаҡ 2072  көн күрһәтелмәгән]. (Катынский расстрел).

На [Молотова] сильно повлияло то, что он лишился опоры. Новые зампреды Совнаркома (Микоян, Булганин, Каганович, Вознесенский) были верными соратниками Сталина. Большая часть решений Совнаркома предварительно обсуждалась ближним кругом Сталина на его даче. И я точно знаю, что люди из аппарата Кагановича следили за каждым шагом Молотова и его помощников. Те, правда, вскоре начали отвечать им тем же.


На [Молотова] сильно повлияло то, что он лишился опоры. Новые зампреды Совнаркома (Микоян, Булганин, Каганович, Вознесенский) были верными соратниками Сталина. Большая часть решений Совнаркома предварительно обсуждалась ближним кругом Сталина на его даче. И я точно знаю, что люди из аппарата Кагановича следили за каждым шагом Молотова и его помощников. Те, правда, вскоре начали отвечать им тем же.

из воспоминаний Михаила Смиртюкова, помощника заместителя председателя Совнаркома СССР

В 1980-е годы Каганович по поводу репрессий высказывался так:

Мы виноваты в том, что пересолили, думали, что врагов больше, чем их было на самом деле. Я не выступаю против решений партии по этому вопросу. Ошибки были — не только у Сталина, а у нас у всех, у сталинского руководства в целом были ошибки. Легко сейчас судить, когда нет нужды в твёрдой руке и в борьбе, — и в жестокости.


Мы виноваты в том, что пересолили, думали, что врагов больше, чем их было на самом деле. Я не выступаю против решений партии по этому вопросу. Ошибки были — не только у Сталина, а у нас у всех, у сталинского руководства в целом были ошибки. Легко сейчас судить, когда нет нужды в твёрдой руке и в борьбе, — и в жестокости.

[15]

Бөйөк Ватан һуғышында ҡатнашыуы һәм һуғыштан һуңғы осор (1941-1957)

Каганович һәм Сталин.

Һуғыш башында Каганович юлдар наркомы вазифаһында була. Формаль рәүештә Юлдар наркоматына (НКПС) етәкселек итмәгән саҡта ла ул наркоматҡа кураторлыҡ итеүен дауам итә. 1942 йылдың 25 мартында ГКО «НКПС тураһында» исемле ҡарар ҡабул ителә, әлеге ҡарарҙа "Каганович һуғыш шарттарында эште үтәй алмай", тип яҙыла һәм ул вазифаһынан бушатыла, әммә ысынында (ҡыҫҡа өҙлөктәрҙе иҫәпкә алмағанда) Каганович НКПС етәкселегендә 1944 йылға тиклем ҡала. Сәнәғәт предприятиеларын һәм халыҡты илдең көнсығыш райондарына ебәреү өсөн өҙлөкһөҙ тимер юлы ташыуҙарын тәьмин итеүҙә Кагановичтың хеҙмәте баһалап бөткөһөҙ ҙур. 1942 йылда — Төньяҡ-Кавказ, һуңынан Кавказ аръяғы фронттарының Хәрби советы ағзаһы. Ставка ҡушыуы буйынса Кавказ оборонаһын ойоштороуҙа ҡатнаша. 1942 йылдың 4 октябрендә Туапсе тирәһендә Ҡара диңгеҙ төркөмөнөң командалыҡ пункты бомбаға тотола, бер нисә генерал шул урында һәләк була, ә нарком ярсыҡ менән яралана[16]. 1942—1945 йылдарҙа Дәүләт оборона комитеты ағзаһы. Һуғыш аҙағына хужалыҡ вазифаларына күсә: 1944 йылда — Совнарком рәйесе урынбаҫары, 1947 йылда — Украина коммунистар партияһы Үҙәк Комитетының беренсе секретары һәм Политбюроһы ағзаһы.

Һуғыштан һуң Каганович юлбашсының ышанысын юғалта башлай. Сталин Каганович менән һирәгерәк осраша, киске аш табынына саҡырмай. КПСС Үҙәк Комитетының Төньяҡ-Кавказ, кавказ аръяғы фронттарынан һуң КҮҙәк Комитеты Президиумының һәм хатта Үҙәк Комитеты Бюроһы киңәйтелгән составына инә, әммә Сталин үҙенең шәхсән һайлап алған иң ышанысылы партия етәкселәренән торған «пятеркаһына" Кагановичты индермәй.

Кремль табиптарын ҡулға алғандан һуң СССР-ҙа ҡабаттан антисемит кампанияһы башлана. Ҡайһы бер көнбайыш китаптарында (мәҫәлән, А. Авторхановтың "Сталин үлеменең серҙәре") Каганович СССР-ҙа йәһүдтәррҙе эҙәрлекләүгә ҡырҡа ҡаршы булған тигән фараздар күҙәтелә, йәнәһе, ул Сталинға "табиптар эшен" ҡабаттан тикшереү талабын ҡуйған.

1953 йылдың мартынан — СССР Министрҙар Советы рәйесенең беренсе урынбаҫары, 1952 йылдан - КПСС Үҙәк Комитеты Президиумы ағзаһы. Ул бер нисә мөһим министрлыҡты контролдә тота. Каганович Берияны ҡулға алыу һәм ситләштереү буйынса Хрущевтың һәм Маленковтың тәҡдимен хуплай. Артабан Лазарь Моисеевич яңы пенсия ҡануниәтен әҙерләү менән шөғөлләнә, уның һөҙөмтәһендә бөтә халыҡ ҡатламдары пенсия ала башлайҙар.

1955 йылдың 25 ноябрендә М әскәү метрополитенына В. И. Ленин исеме бирелә (Л. М. Каганович тәҡдиме буйынса). Шул уҡ ҡарар менән Кагановичтың ҡаҙанытары билдәләнә һәм Охотный ряд станцияһына каганович исеме бирелә[17].

1955-1956 йылдарҙа хеҙмәт һәм эш хаҡы мәсьәләләре буйынса СССР Министрҙар Советының дәүләт комитеты рәйесе була, 1956 йылдан 1957 йылға тиклем — Төҙөлөш материалдары сәнәғәте министры.

Вазифаларҙан бушатылыуы. Ғүмеренең һуңғы йылдары (1957-1991)

Новодевичье зыяратындағы Л. М. Кагановичтың ҡәберташы

1957 йылда «Маленков — Каганович — Молотовтың партияға ҡаршы төркөмө» ағзаһы тип иғлан ителә һәм бөтә вазифаларынан бушатыла. 1957 йылдың 13 июлендә «КПСС ағзаһы исеменә тап шөшөрөүе, ҡул аҫтындағы хеҙмәткәрн мыҫҡыл ите өсөн» ҡаты шелтә бирелә[18]. Каганович Асбеста Урал тау-байыҡтырыу заводы директоры булып эшләй[19] (1961 йыл аҙағына тиклем). 1957-1958 йылдарҙа Мәскәүҙә Юғары Советы сессиларынабара, әммә сираттағы һайлауҙарҙа уның кандидатураһы күрһәтелмәй. 1961 йылдың декабрендә КПСС-тан сығарыла. Күп кенә үтенестәр булыуға ҡармаҫтан, партияла тергеҙелмәй (Вячеслав Молотвтан айырмалы рәүештә). Шулай ҙа Союз әһәмиәтендәге персональ пенсионер статусына һәм привилегияларға эйә була.

Дмитрий Волкогонов билдәләүенсә, Калининға һөрөлгән Каганович яртылаш легаль рәүештә баш ҡалаға килә һәм хәтирәләр китабын яҙыуҙа элекке хеҙмәттәштеренән ярҙам алыу өсөн бәйләнештәр булдыран[20]. Документаль мәғлүмәттәр буйынса, Мәскәүҙә йәшәй (Тверҙә түгел).

1991 йылдың 25 июлендә, 97 йәштә, вафат була.

Ғаиләһе

Өлкән ағалары - Каганович Израиль (1884-1973), Михаил Каганович (1888-1941) һәм Юй Каганович (1892-1962).

М. Каганович М. Приворотская менән.

Мария МарковнаПриворотскаяға өйләнгән була(1894-1961)[21]. Ҡыҙҙары, Мая Лазаревна Каганович (1923-2001), архитектор, атаһының хәтирәләрен — «Иҫтәлекле яҙмалары» - 1997 йылда баҫтырып сығара. Бынан тыш, үгәй улы Юрийҙы тәрбиәләп үҫтергән (1931-1976).

Политбюро ВКП(б) Политбюроһы секртетары Б Г. Бажанов 1920-се йылдарҙа үҙенең хәтирәләрендә былай тип яҙа[22]:

«Иҫ киткес Моисеевич Лазарь Каганович ҙа, бер ике-өс йәһүдтәр, бөтә сталинщина ваҡытта власы булып ҡалыуын дауам итә. Үҙ ваҡытында сталин арҡаһында ғына мөмкин булған бөтә тулы каганович антисемитизм тартып туғандары, дуҫтары һәм иптәше. Билдәле, мәҫәлән, ысынлыкта,, был эштәр ҡасан ағаһы чекистары алдында күтәреп Сталин Каганович сталин тураһында, Михаил Моисеевич, авиация сәнәғәте министры, Лазарь Каганович һәм Сталин һорап, тип, ул был хаҡта уйларға була, Лазарь Каганович, белеү яҡшы, таҙа булһа нигеҙ әҙерләй кесе үлтерәм тип, яуап бирәбеҙ, был эштә „органы тикшереүен“ һәм уны ла ҡағыла. Михаил ҡулға алырға ниәтләгән кисә немного каганович»[23].

Әммә Лазарь Каганович, Бажановтың хәтирәләре ысынбарлыҡҡа тап килмәй, тип һанай.

Л. М. Каганович: Был эш Лубянкала түгел, Совнаркомда булды.Бының хаҡта бик күп алдайҙар, алдайҙар. Хәҙер минең ҡараш тураһында һәм Сталин менән һөйләшеү тураһында, йәнәһе мин әйткәнмен, был тәфтишсенең эше тип. Был алдаҡ. Хәл былай булды. Мин ултырышҡа килдем. Сталин ҡағыҙ тотҡан һәм миңә, бына Һеҙҙең ағайығыҙға, Михаилға, халыҡ дошмандары менән берлектә, тигән күрһәтмәләр бар, ти. Мин, был тотошлайы алдаҡ, ялған, тинем. Шул тиклем ҡапыл әйттем, ултырып та өлгөрмәнем. "Был ялған. Минең ағайым 1905 йылдан большевик, эшсе, ул ышаныслы партиясы, партияға, Үҙәк Комитетҡа һәм Һеҙгә, иптәш Сталин, тоғро"--тинем. а. «Сталин әйтә: "Ә бына күрһәтмәләр нисек һуң? «Күрһәтмәләр дөрөҫ бөлмағандары ла була. Мин Һеҙҙән, иптәш Сталин, күҙгә-күҙ осрашыу һорайым. Мин быларҙың береһенә лә ышанмайым. Күҙгә-күҙ осрашыуҙы үтенәм, - тип яуапланым.

Ул күҙҙәрен өҫкә күтәрҙе. Уйланды ла: "Йә. ярай, Һеҙ күҙгә-күҙ осрашыуҙы һорағас, ойошторорбоҙ, " - тине.

Мине ике көндән саҡырттылар (быларҙы мин Һеҙгә документаль рәүештә һөйләйем, мин әлегә бер ҡайҙа ла быны һөйләгәнем юҡ). Ләкин был факт, шулай булды. Маленков, Берия һәм Микоян мине бер кабинетҡа саҡырттылар, улар унда ултыралар ине. Мин килдем. Улар миңә: "Беҙ Һеҙгә йәмһеҙ нәмә тураһында әйтергә саҡырғайныҡ бит" - тинеләр. Мин әйтәм: «Ә ни өсөн мине саҡырманығыҙ. Мин унда булырмын тип иҫәп тотҡайным». Улар: «Ҡарале, унда шундай эштәр асылды, беҙ һине борсомҫҡа булдыҡ" - тинеләр. Баяғы күҙгә-күҙ осрашыуҙа уға күрһәткән Ванниковты саҡырғандар. Ә Ванников үҙ ваҡытында Михаилдың урынбаҫары булды. Әйткәндәй, элегерәк Ванниковты ҡулға алырға йөрөгәндә, Михаил бик ныҡ уны яҡлашты. Ванников хатта Михаилдың дачаһында йәшенеп ятты, йоҡлап йөрөнө унда. Улар бик яҡын кешеләр ине. Ә Ванниковты ҡулға алғас, ул Михаилға күрһәткән.

Һәм бына тыуҙыра һәм башҡа Ванников, очный ставкалар ойошторола. Ярай, быйыл бер-бер күрһәтә, ә Михаил ҡыҙыу кеше булды, улар менән саҡ кулак түгел. Ҡысҡыра: «Ҡәбәхәттәр, мерзавец, һеҙ алдау» и. т. д, һәм бәйле. Ярай, улар бер нәмәне лә тикшерергә мөмкин буласаҡ, ҡул сығара, ә Михаил әйтер: «һиңә барам, рәхим итеп, ҡабул итеү бүлмәһе, посидеть, тағы беҙ тапҡыр килтерәләр һин. Беҙ шунда уҡ тикшереү».

Тикшереү яңы ғына башлана, ти ҡабул итеү һәм уны вбегать булды, тип ниәтләгән Михаил Каганович. Ҡабул итеү бүлмәһенә сыҡҡас, ысынлап та үҙе, ти бер, уборная ҡала, башҡаларҙы һөйләшеүгә, коридорға һалдылар. Уның янында үҙемде револьверы булыуы, ул һәм ниәтләгән. Ҡыҙыу кеше ул булды, темпераменты. Һәм, бынан тыш, уның кеше була һәм хәл иткес булды: төрмәлә лә тикшереү бара. Һәм иң яҡшы вафат булһа, төрмәгә барып тикшереп ҡарағанда[24].

Маҡтаулы исемдәре, наградалары

Хәтер

Кагановичтың исеме территориаль берәмектәренә һәм тораҡ пункттарына бирелә, атап әйткәндә, Мәскәү өлкәһендә Каганович ҡалаһы була (1938-1957)

1938 йылда уның исеме менән Павлодар өлкәһендәге район йөрөтөлә башлай. 1957 йылда район Ермаковский итеп үҙгәртелә.

Новосибирскиҙа хәҙерге ваҡытта Железнодорожный районы Каганович исемен йөрөткән.

1938-1943 йылдарҙа Луганск өлкәһендәге Попасная ҡалаһы Каганович исемендәге тип йөрөтөлгән.

Украинала Киесв өлкәһендә Беренсе Кагановичи (1934) һәм , Икенсе Кагановичи (Кагановичтың тыуған урыны) ттораҡ пункттары була.

Каганович исемен Мәскәү метрополитены, Хәрби-транспорт академияһы, Тимер юлы инженерҙары институты (Мәскәүҙә һәм Днепропетровскиҙа), Мелитополь балалар тимер юлы йөрөткән.

1957 йылдаКагановичтың исеме уның хөрмәтенә ҡушылған объекттарҙан төшөрөлә. Хәҙерге ваҡытта уның исемен Белгород өлкәһендәге ҡасаба һәм ҡасаба территорияһындағы майҙан йөрөтә. Шулай уҡ, ҡайһы бер фаразадарға ярашлы, Кагановичтың исемен Ҡырымда Лазаревка ауылы йөрөтә[25][26].

2018 йылда Екатеринбургта Рәсәй тимер юлдары тарихына арналған һәйкәл ҡуйыла,унда Каганович Феликс Дзержинский менән бергә һүрәтләнгән [27][28].

Библиографияһы

  • «Памятная книжка советского строителя». 1920
  • «Местное советское самоуправление». 1923
  • «Как построена РКП(б)». 1923
  • «Два года от IX до X съезда КП(б)У». 1927
  • «Партия и советы». 1928
  • «Сталин и партия». 1929
  • «12 лет строительства Советского государства и борьба с оппортунизмом». 1929
  • «Проблема кадров». 1929
  • «Очередные задачи партработы и организации партаппарата». 1930
  • «Советы на новом этапе». 1930
  • «Орготчет ЦК XVI съезду ВКП(б)». 1930
  • «За социалистическую реконструкцию Москвы и городов СССР». 1931
  • «За большевистское изучение истории партии». 1931
  • «Очередные задачи партийно- массовой работы ячеек». 1932
  • Каганович Л. М. «Очередные задачи партийно — массовой работы ячеек» в книге «Три звена партийной работы» М. Трансжелдориздат. 1934 г.
  • «О задачах профсоюзов на данном этапе развития». 1932
  • «Цели и задачи политических отделов МТС и колхозов». 1933
  • «О чистке партии». 1933
  • «О строительстве метрополитена и плане города Москвы». 1934
  • «О задаче партийного контроля и контрольной работе профсоюзов, комсомола и печати». 1934
  • Чуев Ф. И. «Так говорил Каганович» — Отечество, 1992. — 208 с. — ISBN 5-85808-131-2
  • Л. М. Каганович, Каганович М. Л. «Памятные записки» — Вагриус, 1997. — 576 с. — ISBN 5-7027-0284-0
  • Чуев Ф. И. Каганович. Шепилов — Олма-Пресс, 2001 — 5-224-02285-1
  • Каганович Л. М. «Памятные записки» — М: Вагриус, 2003. — 672 с. — ISBN 5-9560-0032-5

Кинола

  • 1946 — «Ант». Каганович ролендә — Николай Рыжов
  • 1949 — «Берлиндың ҡолауы». Ролдә — Николай Рыжов
  • 1989 — «Васька». Ролдә — Александр Калягин.
  • 2006 — «Сталин. Live». Ролдә — Борис Эстрин.
  • 2010 — «Берия. Отолоу». Ролдә — Алексей Сосновка.
  • 2009 — «Һәм уларға ылыҡҡан Шепилов»; «Тухачевский. Маршал Заговор». Ролдә — Александр Никулин.
  • 2012 — «Жуков». Ролдә — Вайнер Вольф.
  • 2013 — «Сталиндың ҡорос йәһүде» (документаль)
  • 2017 — «Әсе ураҡ». Ролдә — Иҙән Хикка.
  • 2017 — «Сталиндың вафаты». Ролдә — Краули Дермот.

Шулай уҡ ҡарағыҙ

  • Паровоз «Лазарь Каганович»
  • Троллейбус «Лазарь Каганович»

Иҫкәрмәләр

Иҫкәрмәләр
Төшөрмәләр
  1. Чуев Ф. Каганович. Шепилов. — Олма-Пресс, 2001. — С. 142.
  2. Медведев Р. Окружение Сталина. — М.: Мол. гвардия, 2006. — С. 66.
  3. Аллен-Фельдман И. Моя сестра Фаина Раневская. — М.: Яуза-пресс, 2014. — С. 180.
  4. Кальницкий М. Б. Мельница Бродского // Медиацентр компании «Первое экскурсионное бюро». — январь 2010.
  5. Захаров А. ЧОН : Очерки по истории Октябрьской революции в Нижегородской губернии. — Н. Новгород, 1927. — С. 47-54.
  6. Руководство Коммунистической партии: Секретариат ЦК: 1924—1926 — Правители России и Советского Союза
  7. «Замешанных немцев арестовать… Англичан не трогать» : Документы Архива Президента Российской Федерации о роли Политбюро ЦК ВКП(б) в организации «Шахтинского дела». 1928 г. // Отечественные архивы. — 2008. — № 6.
  8. Каганович // Малая советская энциклопедия. — 2-е изд. — Стб. 125—128.
  9. Соломон П. Советская юстиция при Сталине. — М., 1998. — С. 184.
  10. Назначен Указом Президиума Верховного Совета СССР от 12 октября 1939
  11. 11,0 11,1 Введение // Трагедия советской деревни : Коллективизация и раскулачивание : 1927—1939 : Документы и материалы : в 5-ти т. — М.: РОССПЭН, 2001. — Т. 3 : Конец 1930—1933.
  12. № 240. Спецсводка № 9 Секретно-политического отдела ОГПУ о репрессиях в связи с хлебозаготовками в Северо-Кавказском крае // Трагедия советской деревни : Коллективизация и раскулачивание : 1927—1939 : Документы и материалы : в 5-ти т. — М.: РОССПЭН, 2001. — Т. 3 : Конец 1930—1933.
  13. Материалы февральско-мартовского пленума ЦК ВКП(б) 1937 года 28 февраля 1937 г. Вечернее заседание (стенограмма) : Каганович // Вопросы истории. — 1993. — № 9.
  14. Необходимо задать параметр url= в шаблоне {{cite web}}. Необходимо задать параметр title= в шаблоне {{cite web}}. [ ].
  15. Чуев Ф. И. Так говорил Каганович : Исповедь сталинского апостола. Таинственная Страна. Дата обращения 15 октября 2013.
  16. Куманёв Г. А. Говорят сталинские наркомы. — Смоленск: Русич, 2005. — С. 600.
  17. Зиновьев А. Н. «Сталинское метро. Исторический путеводитель». 2011. — 240 с. ISBN 978-5-9903159-1-4
  18. «Сталин обещал лично сбрить бороду Кагановичу». // Комсомольская правда.
  19. Робертс, Дж. Вячеслав Молотов. Сталинский рыцарь «холодной войны». М.: АСТ, 2013
  20. Гл. 4 Мавзолей ленинизма. / Ленин: политический портрет. Кн. 2.
  21. Приворотская Мария Марковна. Ассоциация коллекционеров (15 сентябрь 2009). Дата обращения: 15 октябрь 2013.
  22. Бажанов Б. Записки секретаря Сталина.
  23. . По некоторым данным, Л. Каганович после разговора со Сталиным предупредил брата по телефону о готовящемся аресте
  24. Куманёв Г. А. Говорят сталинские наркомы. — Смоленск: Русич, 2005. — С. 105.
  25. Откуда в Крыму взялись Вождёвки и Полководовки
  26. Про перейменування окремих населених пунктів та районів Автономної Республіки Крим та міста Севастополя
  27. В Екатеринбурге появился барельеф с фигурами, похожими на Сталина и Дзержинского
  28. Автор барельефа в Екатеринбурге пояснил, что на нём изображён не Сталин, а Каганович

Әҙәбиәт

  • Каганович, Лазарь Моисеевич / Аксютин Ю. В. // Исландия — Канцеляризмы. — М. : Большая российская энциклопедия, 2008. — С. 370. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 12). — ISBN 978-5-85270-343-9.
  • Памятные записки. (недоступная ссылка с 23-05-2013 (4128

 дня) — историякопия)

  • Кумок В. Н., Воловник С. В. Евреи Мелитополя. — Мелитополь: Изд. дом МГТ, 2012. — Т. 1. — С.164-165.
  • Лиховод А. Молодость Лазаря Кагановича.
  • Медведев Р. А. Окружение Сталина — М.: Молодая гвардия, 2010. — (Жизнь замечательных людей).
  • Медведев Р. А. Ближний круг Сталина.
  • Чуев Ф. И. Так говорил Каганович: Исповедь сталинского апостола. — М., 1992.
  • Энциклопедический словарь. — М.: Большая Советская энциклопедия, 1954. — Т. 2. — С. 7.

Һылтанмалар