Алексеева Татьяна Ивановна (антрополог)

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Алексеева Татьяна Ивановна (антрополог)
рус. Татьяна Ивановна Алексеева
Зат ҡатын-ҡыҙ
Гражданлыҡ  СССР
 Рәсәй
Тыуған көнө 7 февраль 1928({{padleft:1928|4|0}}-{{padleft:2|2|0}}-{{padleft:7|2|0}})
Тыуған урыны Ҡазан, РСФСР, СССР
Вафат булған көнө 22 июнь 2007({{padleft:2007|4|0}}-{{padleft:6|2|0}}-{{padleft:22|2|0}}) (79 йәш)
Вафат булған урыны Вязьма[d], Смоленск өлкәһе, Рәсәй
Ерләнгән урыны Пятницкое зыяраты[d]
Һөнәр төрө ғалим
Эшмәкәрлек төрө антропология
Эш урыны М. В. Ломоносов исемендәге Мәскәү дәүләт университеты
Институт археологии РАН[d]
Научно-исследовательский институт и Музей антропологии имени Д. Н. Анучина[d]
Уҡыу йорто биолого-почвенный факультет МГУ[d]
М. В. Ломоносов исемендәге Мәскәү дәүләт университеты
М. В. Ломоносов исемендәге Мәскәү дәүләт университеты
Ғилми исеме РФА академигы[d]
Ғилми дәрәжә тарих фәндәре докторы[d] һәм тарих фәндәре докторы[d] (1969)
Ғилми етәксе Бунак, Виктор Валерианович[d]
Аспиранттар Бужилова, Александра Петровна[d] һәм Медникова, Мария Борисовна[d]
Уҡыусылар Бужилова, Александра Петровна[d] һәм Медникова, Мария Борисовна[d]
Кемдә уҡыған Бунак, Виктор Валерианович[d] һәм Рогинский, Яков Яковлевич[d]
Ойошма ағзаһы Рәсәй Фәндәр академияһы
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Дуҫлыҡ ордены медаль «В память 850-летия Москвы» «Хеҙмәт ветераны» миҙалы

Алексеева Татьяна Ивановна (7 декабрь 1928 йыл, Ҡазан22 июнь 2007 йыл, Мәскәү) — СССР һәм Рәсәй антропологы, Рәсәй Фәндәр академияһы академигы (2000), тарих фәндәре докторы, профессор, Мәскәү дәүләт университетының атҡаҙанған ғилми хеҙмәткәре. Рәсәй Фәндәр академияһы Археология институтының төп ғилми хеҙмәткәре, МДУ-ның Антропология музейында һәм Ғилми-тикшеренеү институтында физик антропология һәм кеше экологияһы өлкәһендә тикшеренеүҙәр етәксеһе, Европа антропологтарының Рәсәй бүлеге ассоциацияһы рәйесе. Кешенең Бөтә донъя биологтары ассоциацияһы ағзаһы.

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Татьяна Ивановна Алексеева 1928 йылдың 7 декабрендә Ҡазанда тыуа[1]. 1951 йылда Мәскәү дәүләт университетының биология факультетында антропология кафедраһын тамамлай[2]. Т.И. Алексееваның артабан ғалим кеүек үҫешенә совет антропологы В.В.Бунак менән берлектәге оҙайлы эше ҙур йоғонто яһай[3].

1969 йылда докторлыҡ диссертацияһын яҡлай (темаһы «Антропологический состав восточнославянских народов и проблемы их происхождения»)[2]. Оҙаҡ ваҡыт Мәскәү дәүләт университетының Д.Н.Анучин исемендәге Ғилми-тикшеренеү институтында эшләй, ә һуңғы йылдарҙа был институттың һәм Мәскәү дәүләт университеты Антропология музейының директоры була[3].

1991 йылдың 7 декабрендә Т. И. Алексеева Рәсәй Фәндәр академияһының ағза-корреспонденты итеп һайлана , Йәмәғәт һәм гуманитар фәндәр секцияһы («Рәсәй тарихы» белгеслеге). 2000 йылдың 26 майында тарих-филология фәндәре бүлеге (тарих секцияһы) буйынса Рәсәй Фәндәр академияһының мөхбир ағзаһы итеп һайлана[1].

Мәскәү дәүләт университеты биология факультетының антропология кафедраһында уҡыта[4]. «Российская археология», «Вопросы антропологии», «Opus. Междисциплинарные исследования в археологии» журналдарының мөхәрририәт советы ағзаһы булып тора[2].

2007 йылдың 22 июнендә Мәскәүҙә вафат була.[1][2]. Пятницкий зыяратында ире антрополог Валерий Павлович Алексеев менән йәнәш ерләнә[3].

Хәтер[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • В. П. Алексеев һәм Т. И. Алексеева иҫтәлегенә «Алексеева уҡыуҙары» үтә.
  • 2018 йылдың 5 декабрендә Ғилми-тикшеренеү институтында һәм Мәскәү дәүләт университетының Антропология музейында Рәсәй һәм Японияның фәнни «Физиологическая антропология и экология человека: аспекты изучения современного и древнего населения» симпозиумы эш башлай антропология музейы эш башлай (РФА академигы Т.И.Алексееваның 90-йәш тулыуына)[5] .

Фәнни эшмәкәрлеге[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Т. И. Алексееваның фәнни эшмәкәрлегенең төп йүнәлештәре этник антропология һәм кеше экология өлкәһенә ҡарай[6]. Кеше расалары һәм популяциялары араһында антропологик айырмаларҙың килеп сығышын өйрәнгәндә, ул «адаптив типтағы» формалашыу гипотезаһын тирә-яҡ мөхит йоғонтоһона мираҫ итеп беркетелгән биологик реакция нормаһы булараҡ күрһәтә, ул кеше тарафыннан ойкумендар үҙләштереүҙең башланғыс стадияларында барлыҡҡа килгән һәм кешелек тарихының төрлө осорҙарында — хатта хәҙерге заманға тиклем күрһәтелә. СССР-ҙың һәм Монголияны үҙ эсенә алған бөтә территорияларҙа антропологик экспедицияларҙың ойоштороусыһы һәм етәксеһе була[2]

Ҡыңғырау рәүешле кубоктар мәҙәниәте халҡының славян антропологик тибына[7] тура килгәнлеген билдәләй

Хәҙерге Австрия, Швейцария, Төньяҡ Италия, Көньяҡ Германия, Венгрия һәм Балҡан ярымутрауының төньяҡ-көнбайыш территорияһын үҙ эсенә алған боронғо рус (һәм хатта хәҙерге заман Днепр буйы) халҡының һәм Альп алды зонаһы халыҡтарының антропологик яҡынлығын асыҡлай һәм нигеҙләй[2].

Антропология һәм этнография ҡаҙаныштарын популярлаштырыуҙа әүҙем шөғөлләнә [3].

Бүләктәре һәм премиялары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Дуҫлыҡ ордены (1999) —Рәсәй Фәндәр академияһының 275 йыллығы айҡанлы ватан фәнен үҫтереүгә ҙур өлөш индереүе һәм квалификациялы кадрҙар әҙерләү өсөн[8]
  • «Мәскәүҙең 850-йыллығы иҫтәлегенә» миҙалы[2]
  • Н Н.Миклухо-Маклай исемендәге премия лауреаты — «Homo Sungirensis. Верхнепалеолитический человек: экологические и эволюционные аспекты исследования» коллектв монография өсөн[1]

Баҫмалары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Көнсығыш Европа халыҡтарының этник антропологияһы проблемалары, кешене Ерҙең төрлө экологик урындарына, тарихи антропоэкология проблемаларына яраҡлаштырыу буйынса 250-нән ашыу ашыу ғилми хеҙмәт һәм монография авторы һәм авторҙашы, шул иҫәптән:

  1. Происхождение и этническая история русского народа // Труды Ин-та этнографии АН СССР. М., 1965 (В соавторстве с Бунаком В. В.)
  2. Этногенез восточных славян по данным антропологии. М.: МГУ, 1973.
  3. Истоки антропологических особенностей славян // Антропология и геногеография. – М., 1974. – С. 44.
  4. Географическая среда и биология человека. М.: Мысль, 1977.
  5. Адаптивные процессы в популяциях человека. М.: МГУ, 1986.
  6. Неолит лесной полосы Восточной Европы (антропология Сахтышских стоянок). Ред. Т. И. Алексеева. М.: Научный Мир, 1997. 191 с. (Ответственный редактор и автор 4 разделов)
  7. Восточные славяне. Антропология и этническая история. Ред. Т. И. Алексеева. М.: Научный Мир, 1999. 336 с. (Ответственный редактор и автор 4 разделов)
  8. Адаптация человека в различных экологических нишах Земли (биологические аспекты). М.: МНЭПУ, 1998. 280 с.
  9. Homo sungirensis. Эволюционные и экологические аспекты исследования человека верхнего палеолита. Ред. Т. И. Алексеева и Н. О. Бадер. М: Научный мир. 2000. 468 с. (Ответственный редактор и автор 4 разделов)
  10. Антропология. Онлайн учебник.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Алексеева Татьяна Ивановна. Историческая справка. // Официальный сайт РАН. Дата обращения: 31 ғинуар 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Алексеева Т. И. // Сайт «Российская антропология» Содружества физических антропологов России. Дата обращения: 31 ғинуар 2017. 2017 йыл 3 февраль архивланған.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Россия лишилась выдающегося антрополога. // Сайт «Полит.ру». Дата обращения: 31 ғинуар 2017.
  4. Из истории кафедры антропологии. Татьяна Ивановна Алексеева (1928—2007). // Сайт кафедры антропологии биологического факультета МГУ. Дата обращения: 31 ғинуар 2017. 2016 йыл 2 ноябрь архивланған.
  5. Новости НИИ и Музея антропологии
  6. Алексеева Татьяна Ивановна. Направления деятельности. // Официальный сайт РАН. Дата обращения: 31 ғинуар 2017.
  7. Перевезенцев С. В. . Россия. Великая судьба. — М.: Белый город, 2009. — 704 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-7793-1855-6. — С. 16—17.
  8. Указ Президента Российской Федерации от 4 июня 1999 года № 701 «О награждении государственными наградами Российской Федерации работников Российской академии наук». // Официальный сайт Президента России. Дата обращения: 21 ғинуар 2017.

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Арутюнов С. А. К юбилею Т. И. Алексеевой // Российская археология. 1998. № 4
  • Бужилова А. П. Татьяна Ивановна Алексеева (1928—2007). — М.: Наука, 2009. — 87 с. — ISBN 978-5-02-035428-9.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]