СССР Сит ил эштәре министрлығы

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
СССР Сит ил эштәре министрлығы
(СССР МИД-ы)
СССР-ҙың бөтә министрлыҡтары һәм ведомстволары мисәттәре Советтар Союзы Гербын файҙаланды
Смоленск-Сенный майҙанында Сит ил эштәре министрлығы бинаһы
Дөйөм мәғлүмәт
Нигеҙләнгән 15 март 1946
Алдан килеүсе СССР Сит ил эштәре халыҡ комиссариаты (1923—1946)
РСФСР-ҙың сит ил эштәре буйынса халыҡ комиссариаты (1917—1923)
Рәсәй империяһының Сит ил эштәре министрлығы (1802—1917)
Сит ил эштәре коллегияһы (1717—1802)
Илселек приказы (1549—1720)
Дауамсы Рәсәй МИД-ы
Бойһоноусылар СССР Министрҙар Советы
СССР Министрҙар кабинеты
Штаб-квартира Мәскәү, Смоленская-Сенная майҙаны, 32-34 йорт

СССР Сит ил эштәре министрлығы — тышҡы сәйәсәт һәм халыҡ-ара мөнәсәбәттәр өлкәһендә СССР дәүләт идаралығының үҙәк органы.

1946 йылдың 15 мартында СССР Сит ил эштәре халыҡ комиссариатын үҙгәртеү юлы менән Союз-республика Министрлығы булдырылды[1].

1946-1952 йылдарҙа министрлыҡ Мәскәүҙә Беренсе Рәсәй страховкалау йәмғиәтенең (Кузнецкий Мост урамы, 21/5 - Большая Лубянка урамы, 5/21) элекке килем йортонда урынлаша.

1991 йылдың 14 ноябрендә СССР-ҙың Сит ил эштәре министрлығы нигеҙендә СССР-ҙың Дәүләт Советы Конституцияһы тарафынан ҡаралмаған ҡарар буйынса, яңы ведомствоға тышҡы сауҙа функцияларының бер өлөшө биреп, СССР-ҙың Тышҡы мөнәсәбәттәр министрлығы ойошторола[2] с приданием новообразованному ведомству части внешнеторговых функций[3]. Әммә СССР Конституцияһының 113-сө статьяһы 2-се пунктына ярашлы, Сит ил эштәре министрлығын үҙгәртеп ҡороу тураһында ҡарар СССР Юғары Советы компетенцияһында булған, ул СССР тарҡалғанға тиклем 1991 йылдың 1 апреленән «СССР министрлыҡтары һәм башҡа үҙәк дәүләт идара итеү органдары исемлеге тураһында»ғы 2073-сө СССР Законына тейешле төҙәтмәләр индермәгән[4][5].

СССР сит ил эштәре министрҙары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1-се урынбаҫарҙары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Урынбаҫарҙары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • 19461952 — Гусев Фёдор Тарасович
  • 19491951 — Лаврентьев Анатолий Иосифович
  • 19521953 — Подцероб Борис Фёдорович
  • 19571983 — Фирюбин Николай Павлович
  • 19601967 — Малик Яков Александрович
  • 19621965 — Лапин Сергей Георгиевич
  • 19661983 — Козырев Семён Павлович
  • 19701978 — Родионов Николай Николаевич
  • 19711986 — Ковалев Анатолий Гаврилович
  • 19731982 — Земсков Игорь Николаевич
  • 19801985 — Стукалин Виктор Фёдорович
  • 19801986 — Рыжов Никита Семёнович
  • 19821991 — Комплектов Виктор Георгиевич
  • 19821987 — Капица Михаил Степанович
  • 19851988 — Логинов Вадим Петрович
  • 19851991 — Никифоров Валентин Михайлович
  • 19861988 — Бессмертных Александр Александрович
  • 19861990 — Адамишин Анатолий Леонидович
  • 19861991 — Петровский Владимир Федорович
  • 19861991 — Рогачёв Игорь Алексеевич
  • 19861991 — Чаплин Борис Николаевич
  • 19861991 — Обминский Эрнест Евгеньевич
  • 19881990 — Абоимов Иван Павлович

Структураһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • 1-се бүлек
  • 4-се Европа бүлеге: Польша, Чехословакия.
  • 5-се Европа бүлеге: Болгария, Венгрия, Румыния, Югославия, Албания, Греция һәм Кипр.

Айырмалыҡ билдәләре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1943 йылдың 1 ноябренән Сит илдәр эштәре халыҡ комиссариаты, СССР Илселектәре һәм миссияларының яңы униформаһында йөрөү башлана. СССР Сит ил эштәре министры өсөн дәүләт гербы сигелгән махсус погондар Сит ил эштәре Халыҡ Комиссариатын 1946 йылдың 15 мартында СССР Сит ил эштәре министрлығы тип үҙгәрткәндән һуң ҡкбул ителгән (быға тиклем Халыҡ Комиссары Ғәҙәттән тыш һәм тулы хоҡуҡлы илсенең айырма билдәләрен йөрөткән)[12]. Министрлыҡтың 1954 йылда кейемдең айырма билдәләре һәм формалары бөтөрөлгәндән һуң, дипломатик хеҙмәткәрҙәрҙең ҡайһы бер категориялары өсөн тантаналы церемониаль (халыҡ-ара дипломатик протоколына ярашлы) тип атап йөрөтөлгән үҙенсәлекле униформа һаҡланып ҡалған[13].

Описание Знаки различия дипломатических работников Народного комиссариата иностранных дел, Посольств и Миссий СССР за границей[14]
Совет Социалистик Республикалар Союзы СССР
Погоны
Ранг Чрезвычайный
и полномочный посол

в должности
Министра
Иностранных дел СССР
(с 1946 г.)
Чрезвычайный
и полномочный посол
Чрезвычайный
и полномочный посланник
1 класса
Чрезвычайный
и полномочный посланник
2 класса
Советник
1 класса
Советник
2 класса
Первый секретарь
1 класса
Первый секретарь
2 класса
Второй секретарь
1 класса
Второй секретарь
2 класса
Третий секретарь Атташе
Примечание Отменены в 1954 г.

Шулай уҡ ҡарағыҙ[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Сығанаҡтар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. Закон от 15 марта 1946 года. О преобразовании Совета Народных Комиссаров СССР в Совет Министров СССР и Советов Народных Комиссаров союзных и автономных республик — в Советы Министров союзных и автономных республик (рус.) // Ведомости Верховного Совета СССР : сб. — 1946. — № 10.
  2. ПОСТАНОВЛЕНИЕ Госсовета СССР от 14_11_1991 N ГС-13. Дата обращения: 8 июль 2014. Архивировано из оригинала 14 июль 2014 года. 2014 йыл 14 июль архивланған.
  3. Постановление Государственного Совета СССР от 14 ноября 1991 г. N ГС-14 "О Министерстве внешних сношений СССР"
  4. Закон СССР от 01.04.1991 N 2073-I О перечне министерств и других центральных органов государственного управления СССР. Дата обращения: 26 апрель 2016. Архивировано 20 сентябрь 2016 года. 2016 йыл 20 сентябрь архивланған.
  5. Закон СССР от 1 апреля 1991 г. N 2073-I "О перечне министерств и других центральных органов государственного управления СССР" c изменением и дополнением, внесенными неконституционным Советом Республик Верховного Совета СССР 3 декабря 1991 года
  6. Ведомости Съезда народных депутатов СССР и Верховного Совета СССР № 35. 28 августа 1991 г. Дата обращения: 12 ғинуар 2017. Архивировано 13 ғинуар 2017 года.
  7. Ведомости Съезда народных депутатов СССР и Верховного Совета СССР № 36. 4 сентября 1991 г. Дата обращения: 12 ғинуар 2017. Архивировано 13 ғинуар 2017 года.
  8. В постановлении Верховного Совета СССР от 29 августа 1991 г. № 2370-I "О членах Кабинета Министров СССР", в котором говорится об утверждении назначения новых министров, имя Бориса Панкина отсутствует.
  9. «Б. Панкин о признании независимости Латвии, Литвы и Эстонии»// Известия, 7 сентября 1991 г., с.4 2017 йыл 22 апрель архивланған.
  10. Панкин дал чехам вольную. Дата обращения: 21 апрель 2017. Архивировано 22 апрель 2017 года.
  11. Кузнецов Василий Васильевич. Дата обращения: 26 ноябрь 2010. Архивировано 1 декабрь 2009 года.
  12. Первая форма советских дипломатов, 1993, с. 39
  13. Первая форма советских дипломатов, 1993, с. 42
  14. Первая форма советских дипломатов, 1993, с. 42—43

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Ҡалып:Государственные институты власти времён СССР Ҡалып:Дипломаты России