Зейналова Ирада Автандиловна

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Зейналова Ирада Автандиловна
Рәсем
Зат ҡатын-ҡыҙ
Гражданлыҡ  Рәсәй
Тыуған көнө 20 февраль 1972({{padleft:1972|4|0}}-{{padleft:2|2|0}}-{{padleft:20|2|0}}) (52 йәш)
Тыуған урыны Мәскәү, СССР
Бер туғандары Зейналова, Светлана Автандиловна[d]
Туған тел урыҫ теле
Һөнәр төрө журналист, репортёр, алып барыусы, игрок в интеллектуальные игры
Уҡыу йорто К. Э. Циолковский исемендәге Рәсәй дәүләт технология университеты[d]
Ҡатнашыусы Что? Где? Когда?[d]
Дәүләт  Рәсәй
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Социаль селтәрҙә күҙәтеүселәр 9576
 Зейналова Ирада Автандиловна Викимилектә

Ирада Автандиловна Зейналова ( 20 февраль 1972 йыл, Мәскәү) — Рәсәй журналисы, корреспондент, телевидение алып барыусы. НТВ (2016 йылдан) телеканалында «Аҙна йомғаҡтары» программаһы авторы һәм уны алып барыусы. НТВ телекомпанияһының Мәғлүмәттәр дирекцияһы мәғлүмәт-күңел асыу программаларының баш художество етәксеһе.

Элек «Беренсе канал»да (2012—2016) «Ваҡыт» программаһының йәкшәмбе сығарылышын алып барған[1], Бөйөк Британияла (Лондон)[2] һәм Израиль (Тель-Авив)[3] «Беренсе канал» ААЙ корреспондентлыҡ бюроһы мөдире була. Рәсәй телевидениеһы академияһы ағзаһы, журналист Светлана Зейналованың өлкән апаһы.

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Ирада Зейналова 1972 йылдың 20 февралендә Мәскәүҙә ҡатнаш ғаиләлә тыуа: атаһы Автандил Исабалиевич — әзербайжан, әсәһе Галина Алексеевна — урыҫ. Светлана Зейналованың (1977) өлкән апаһы. Ирада ҡараштары һәм тәрбиәһе буйынса күберәк азербайжан, Светлана — урыҫ[4].

Мәскәүҙең 61-се мәктәбендә уҡый[5].

1995 йылда К.Э.Циолковский исемендәге Рәсәй дәүләт технология университетында уҡый. Һөнәре — онтаҡ материалдар һәм иретеүҙәрҙе юғары тиҙлектәге ҡатырыу юлы менән алынған һаҡлағыс ҡаплауҙар инжернер-технологы[6]. Юғары уҡыу йортон тамамлау менән стажировканы АҠШ-та үтә[7].

1997 йылдан телевидениела. Тәүҙә (РТР) «Хәбәрҙәр» программаһында мөхәррир, шулай уҡ инглиз теленән тәржемәсе булып эшләй[8]. Голландия бригадаһы тәржемәсеһе сифатында «Хәбәрҙәр» өсөн ньюсрум төҙөүҙә ҡатнаша[7].

2000 йылдан алып 2003 йылға тиклем — «Хәбәрҙәр»[9] һәм «Аҙна хәбәрҙәре»[10] программаһы корреспонденты. 2002 йылдың октябрендә террористик акттар көндәрендә Дубровкала эшләй[11]. «Рәсәй» телеканалынан 2003 йылдың апрелендә китә[12].

2003 йылдан алып 2016 йылға тиклем «Беренсе канал»да эшләй[5]. Башта, 2003 йылдан 2007 йылға тиклем — «Яңылыҡтар», «Ваҡыты» һәм «Башҡа яңылыҡтар» мәғлүмәти программаларҙа хәбәрсе булып эшләй[13]. 2004 йылдың февралендә[14] һәм 2010 йылдың мартында[15] Мәскәү метроһында шартлау көнөндә, 2004 йылда Бесланда террористик акт көндәрендә[16], 2005 йылдың 25 майында[17] Мәскәү энергия селтәрҙәрендә авария көндәрендә, шулай уҡ 2006 йылда Германияла футбол буйынса чемпионаттың финал уйындарынан репортаждар алып бара[18].

«Беренсе канал» бригадаһы составында 2006 йылда Италияның Турин ҡалаһында Ҡышҡы олимпия уйындарында[19], 2012 йылда Лондонда Йәйге олимпия уйындарында[20] һәм 2014 йылда Сочи [21] уйындарында эшләй.

«Иң яҡшы репортер» номинацияһында «Йөҙҙәр» категорияһында «ТЭФИ-2006» телевизион премияһы лауреаты («Олимпиаданың алтын мизгелләре» тапшырыуҙар циклы өсөн»)[22]; II дәрәжә «Ватан алдындағы ҡаҙаныштары өсөн» орден миҙалы менән бүләкләнә (2006)[23].

2007 йылдан 2010 йылға тиклем Бөйөк Британияла Лондонда — «Беренсе канал» ААЙ бюроһы мөдире[24]. 2010—2011 йылдарҙа ҡабаттан Мәскәүҙә эшләй[25].

2011 йылдың мартынан 2012 йылдың июленә тиклем — Израилдә Тель-Авив ҡалаһында «Беренсе канал» ААЙ бюроһы мөдире[26].

9 сентябрь 2012 йылдың 2016 йылдың 10 июленә тиклем[27] — «Ваҡыт» телепрограммаһының йәкшәмбе сығарылышын алып бара[28].

2012 йылдың 7 декабренән йыл һайын үтә торған «Дмитрий Медведев менән һөйләшеүҙәр»ҙә ҡатнаша (2012—2015 йылдарҙа — «Беренсе канал» журналисы булараҡ[29], 2016 йылдан — НТВ хеҙмәткәре булараҡ[30]).

2014 йылдың июлендә терегә ҡаҙаҡланған малай тураһында ялған таратыуҙа ҡатнаша[31]. Шул уҡ йылдың 21 декабрендә, Ирада Зейналова «Ваҡыт» тапшырыуы эфирында «журналистарҙың был фәжиғә тураһында дәлилдәре булмаған һәм юҡ, тик был Славянскта тамуҡтан ҡасҡан ысын ҡатын-ҡыҙҙың ысын хикәйәһе», тип белдерә[32][33][34].

2014 йылдың авгусында Украина көнсығышында һуғышы һәм Ҡырымдың Рәсәйгә ҡушылыуы буйынса позицияһы өсөн Украина тарафынан санкция исемлегенә индерелә[35].

2015 йылдың 18 декабрендә КВН Юғары лигаһының финалында Мурманск йыйылмаһын сәләмләүҙә ҡатнаша. 2016 йылдың 1 октябрендә уның ҡатнашлығында Максим Галкиндың «МаксимМаксим» күңел асыу программаһы күрһәтелә, был уның «Беренсе каналда» һуңғы сығышы була[36].

2016 йылдың ноябрендә алып барыусының «Беренсе канал»дан НТВ телеканалына күсеүе тураһында билдәле була[37][38][39]. 2016 йылдың 4 декабренән ул был каналда « Ирада Зейналова менән аҙна йомғаҡтары» йәкшәмбе мәғлүмәти-аналитик программа алып бара башлай[40]. Студияла тапшырыуҙар алып барыуҙан тыш, Ирада Зейналова үҙ программаһы өсөн репортаждар әҙерләй, шулай уҡ аҙнаның төп ваҡиғаларына ҡағылышлы кешеләрҙән интервью ала[41][42].

Сергей Колыванов һәм Егор Малоземов менән бергә 2017 йылдың 21 июлендә «Владимир Путин менән балаларса булмаған һөйләшеү» программаһын алып бара[43].

Ғаиләһе[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Беренсе ире — журналист Алексей Самолетов[44], улы Тимур[45]. 2015 йылдың октябрендә ире менән айырылыша[46], уларҙың никахы 20 йыл дауам итә[47].

Икенсе ире — хәрби корреспондент Александр Евстигнеев, шулай уҡ «Беренсе канал»да эшләй (2007 йылдың апреленән 2017 йылдың декабренә тиклем)[48], хәҙер Бөтә Рәсәй дәүләт телевизион һәм радиотапшырыуҙар компаниясһының «Рәсәй-1» каналында эшләй. Туйҙары 2016 йылдың 16 декабрендә туйы үтә[49][50].

Зейналованың ике туған ағаһы Исабала Муса Оглы Санкт-Петербург дәүләт аграр университетының юридик факультетының элекке деканы була. Ришүәт өсөн ҡулға алына һәм 2017 йылда 8 йылға хөкөм ителә[51].

       

Бүләктәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • I дәрәжә «Ватан алдындағы ҡаҙаныштары өсөн» орден миҙалы (2014 йылдың 22 апреле) — «Ҡырым Республикаһында ваҡиғаларҙы яҡтыртыуҙа юғары профессионаллек һәм объективлыҡ өсөн» (бүләкләү тураһында указ иғлан ителмәй)[52][53].
  • II дәрәжә «Ватан алдындағы ҡаҙаныштары өсөн» орден миҙалы (2006 йылдың 27 ноябре) — «Ватан телерадиотапшырыуҙар үҫешенә ҙур өлөш индергәне һәм күп йыллыҡ емешле эшмәкәрлеге өсөн»[54].
  • «Рәсәйҙең алтын ҡәләме» премияһы (2018)[55].
  • Киң мәғлүмәт саралары өлкәһендә Рәсәй Федерацияһы Хөкүмәте премияһы (2021) —«Ватан телерадиотапшырыуҙар үҫешенә ҙур өлөш индергәне һәм күп йыллыҡ емешле эшмәкәрлеге өсөн»[56].

Шулай уҡ ҡарағыҙ[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Телесюжет о «распятом мальчике»

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. ↑ Арефьев, Егор. Ирада Зейналова ушла из «Воскресного времени». Комсомольская правда (24 август 2016). — Телевизор. Дата обращения: 26 сентябрь 2016.
  2. ↑ Спецкор Первого канала в Лондоне Ирада Зейналова: «Кому нужен Лондон без шпионов?» Комсомольская правда (17 апрель 2009).
  3. ↑ Ирада Зейналова — Лица — Первый канал
  4. ↑ Афанасьева, Елена. Разное телевидение сестёр Зейналовых. Радиостанция «Эхо Москвы» (14 август 2011). — Телехранитель. Дата обращения: 25 август 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 Ирада Зейналова – телеведущая воскресных «Итогов недели» на НТВ, журналист. Биография, Статьи, Фото, Видео - Свободная Пресса.
  6. ↑ Воскресное бремя. Огонёк (10 сентябрь 2012).
  7. ↑ 7,0 7,1 Извольте объясниться. Сколько языков знают телеведущие? МК-Бульвар (23 март 2011).
  8. ↑ Ирада Зейналова. Сноб.
  9. ↑ Александра Маринина: "Каменской рано иметь детей". Vesti.ru.
  10. ↑ Трагедия в Осетии. Осталась только надежда. Еще один прерванный полет. Вести недели. 2014 йыл 6 июль архивланған.
  11. ↑ Ирада Зейналова: Уже знаю, как кони ходят. Лениздат.ру.
  12. ↑ Учиться планировать семью нужно еще в школе. Vesti.ru.
  13. ↑ НОВОСТИ, ОТЛИЧНЫЕ ОТ ДРУГИХ… Ежедневный журнал. 2015 йыл 2 апрель архивланған.
  14. ↑ В Москве на станции «Автозаводская» продолжается расследование взрыва (видеосюжет). Первый канал.
  15. ↑ На станции метро «Лубянка» следователи обнаружили тело одной из террористок-смертниц. Первый канал.
  16. ↑ Проверка на страсти. Телеканалы вспоминают уроки «Норд-Оста». Кавказский узел.
  17. ↑ В Москве ликвидируют крупнейшую аварию в энергосистеме. Первый канал.
  18. ↑ Италия доказала, что еe футбол - лучший в мире. Первый канал.
  19. ↑ Олимпийцы в камере. В Турин наши журналистки поедут без кошельков.
  20. ↑ Ирада Зейналова: «Я говорила себе, что у меня муж герой и я должна ему соответствовать». Интервью с ведущей программы «Время».
  21. ↑ Как тележурналисты болели за наших на Олимпиаде в Сочи. Половину февраля вся страна смотрела трансляции из олимпийского города, о победах и поражениях мы узнавали не без помощи корреспондентов.
  22. ↑ Сергей Брилев награждён ТЭФИ. Вести.ру (23 ноябрь 2006).
  23. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 27 ноября 2006 г. № 1316 «О награждении государственными наградами Российской Федерации» 2011 йыл 16 июль архивланған.
  24. ↑ Ирада Зейналова ломает стереотипы. Дни.ру (26 декабрь 2012).
  25. ↑ Лидер легендарной группы «U2» дал эксклюзивное интервью Первому каналу. Первый канал (7 август 2010).
  26. ↑ Женщины Сектора Газа все чаще идут служить в полицию. Первый канал (26 июнь 2012).
  27. ↑ «Первый канал» нашел замену Ираде Зейналовой в итоговой программе «Время».
  28. ↑ Вести «Воскресное Время» на Первом канале будет Ирада Зейналова. РИА НОВОСТИ (4 сентябрь 2012).
  29. ↑ Дмитрий Медведев: "Конца света не будет, будет Новый год". Разговор с Дмитрием Медведевым. Коммерсантъ (7 декабрь 2012).
  30. ↑ Дмитрий Медведев даст интервью российским телеканалам 15 декабря. Коммерсантъ (8 декабрь 2016).
  31. ↑ ТВ, леденящее душу. Всё показанное по телевизору — правда, а правда — всё показанное по телевизору. Новая газета (17 июль 2014).
  32. ↑ Ирада Зейналова переходит с Первого канала на НТВ. Русская служба Би-би-си (2 ноябрь 2016). Дата обращения: 26 март 2017.
  33. ↑ Журналисты Первого отвечают на обвинения во лжи в связи с сюжетом про убийство ребёнка в Славянске Первый канал, 21.12.2014
  34. ↑ Виктория Макаренко. Ржавые гвозди // Новая газета. — 2015. — № 74 (15 июля). (Тикшерелеү көнө: 26 март 2017)
  35. ↑ Власти Украины опубликовали список невъездных российских журналистов. Росбалт (28 август 2014).
  36. ↑ Итак, она звалась Ирада. Телепрограмма (2 ноябрь 2016).
  37. ↑ Телеведущая Ирада Зейналова переходит с Первого канала на НТВ. РИА Новости (2 ноябрь 2016).
  38. ↑ Ирада Зейналова станет ведущей итоговой программы НТВ. Lenta.ru (2 ноябрь 2016). — ТВ и радио. Дата обращения: 4 ноябрь 2016.
  39. ↑ Ирада Зейналова ушла с Первого канала. Комсомольская правда (2 ноябрь 2016).
  40. ↑ С 4 декабря на НТВ — «Итоги недели» с Ирадой Зейналовой и «Правда с Александром Гурновым». НТВ (21 ноябрь 2016). — Новости. Дата обращения: 21 ноябрь 2016.
  41. ↑ Пропагандисты на ТВ взаимозаменямы: Ирада Зейналова теперь встает со стульчика. Московский комсомолец (8 декабрь 2016).
  42. ↑ Илья Пономарёв нюх потерял? Собеседник (15 декабрь 2016).
  43. ↑ В Сочи прошла «детская» прямая линия Путина. Чем опасен Навальный, президент РФ объяснил на примере Украины. NEWSru.com (21 июль 2017). — В России. Дата обращения: 23 июль 2017.
  44. ↑ Ирада Зейналова: «Женщине в репортаже делать нечего».Московский комсомолец(11 декабря 2006).
  45. ↑ Ирада Зейналова: "На работе я могу заставить железо гнуться, но в быту тряпка невероятная". Антенна-Телесемь(11 февраля 2013).
  46. ↑ Телеведущая Зейналова разводится.Дни.ру(28 октября 2015).
  47. ↑ Сын Ирады Зейналовой: «Я люблю обоих родителей. Мамина свадьба — это её выбор».Life.ru(2 сентября 2016).
  48. ↑ Александр Евстигнеев. Первый канал.
  49. ↑ Алёшина, Елена.Зейналова вышла замуж за Евстигнеева.Дни.ру(16 декабря 2016).— Шоу-бизнес.Дата обращения: 17 декабря 2016.
  50. ↑ Веткина, Антонина.Ирада Зейналова вышла замуж в синем.Комсомольская правда(17 декабря 2016).— Телевизор.Дата обращения: 17 декабря 2016.
  51. ↑ Брату известной телеведущей Ирады Зейналовой дали восемь лет за взятку в 400 тысяч рублей. Дата обращения: 26 июня 2021.
  52. ↑ Владимир Путин наградил более 300 работников СМИ за «объективное освещение событий в Крыму»
  53. ↑ Путин наградил 300 журналистов «за объективность при освещении событий в Крыму»
  54. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 27 ноября 2006 г. № 1316 «О награждении государственными наградами Российской Федерации». Президент России, официальный сайт (27 ноябрь 2006).
  55. ↑ Пять журналистов получили награды "Золотое перо".
  56. ↑ Михаил Мишустин вручил премии Правительства за 2021 год в области средств массовой информации. Правительство Российской Федерации (13 ғинуар 2022).

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

«https://ba.wikipedia.org/w/index.php?title=Зейналова_Ирада_Автандиловна&oldid=1183182» битенән алынған