Ханов Олег Закир улы

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Олег Ханов
Олег Закир улы Ханов
Тыуған ваҡыты:

11 август 1951({{padleft:1951|4|0}}-{{padleft:8|2|0}}-{{padleft:11|2|0}}) (72 йәш)

Тыуған урыны:

Башҡорт АССР-ы Архангел районы Ҡыҙғы ауылы

Һөнәре:

актёр

Гражданлығы:

Совет Социалистик Республикалар Союзы СССРРәсәй Федерацияһы Рәсәй Федерацияһы

Әүҙем йылдары:

19732013

Театр:

Мәжит Ғафури исемендәге Башҡорт дәүләт академия драма театры

Наградалары:
Рәсәй Федерацияһының Дәүләт премияһы — 1996
РСФСР-ҙың атҡаҙанған артисы — 1987
Башҡорт АССР-ының халыҡ артисы
Башҡорт АССР-ының халыҡ артисы
Салауат Юлаев исемендәге премияһы
Салауат Юлаев исемендәге премияһы

Ханов Олег Закир улы (11 август 1951 йыл) — башҡорт театр һәм кино актёры, режиссёр, РСФСР-ҙың атҡаҙанған, Башҡорт АССР-ының халыҡ артисы (1983) һәм Салауат Юлаев исемендәге премияһы лауреаты (1981), Рәсәй Театр эшмәкәрҙәре союзының А. Яблочкина исемендәге премияһы лауреаты (1995), профессор, Санкт-Петербург Фән һәм сәнғәт академияһының ағза-корреспонденты (2005), Станиславский исемендәге халыҡ-ара премия лауреаты (2014).

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Олег Закир улы Ханов 1951 йылдың 11 авгусында Башҡорт АССР-ы Архангел районының Ҡыҙғы ауылында актёр ғаиләһендә (атаһы Башҡорт АССР-ының халыҡ артисы Закирйән Ханов) тыуған. 1973 йылда Өфө дәүләт сәнғәт институтын тамамлай һәм үҙаллы хеҙмәт эшмәкәрлеген башлай.

Олег Ханов — актёр оҫталығы кафедраһы профессоры, 2005 йылдан Санкт-Петербург Фән һәм сәнғәт академияһының (русса Петровская академия наук и искусств) ағза — корреспонденты.

Төп ролдәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Яго (У. Шекспир «Отелло»)
  • Аарне (Х. Вуолийоки «Таш оя»)
  • Тузенбах (А. П. Чехов «Өс һеңлекәш»)
  • Ҡарабай (С. Мөсөрәпов «Мөхәббәт хаҡында легенда»)
  • Абдрахман (Флорид Буляков «Эй, Бибинур, һин, Бибинур»)
  • Ричард Галин (М. Кәрим «Айгөл иле»)
  • Мәхмүт (М. Кәрим «Йәйәүле Мәхмүт»)
  • Әҙәмшах (Мостай Кәрим «Ташлама утты, Прометей»)
  • Шомбай (Кирәй Мәргән «Шомбай»)
  • Мулла (К. Тинчурин «Зәңгәр шәл»)
  • Сандро (Ибраһим Абдуллин «Айһылыуҙың айлы кистәре»)
  • Полоний (У. Шекспир «Гамлет», 2005, ҡуйыусы режиссёр Р. Стуруа, Мәскәүҙәге «Сатирикон» театры)
  • Кендек (Мостай Кәрим «Оҙон-оҙаҡ бала саҡ»)
  • Мулино (Ж. Фейдо «Ҡатын-ҡыҙ тегенсеһе»)
  • Фредерик Леметр (Э. Шмит «Фредерик, йәки Енәйәттәр бульвары»)
  • Наполеон (И. Губач «Корсика һылыуы»)
  • Күсер, Хлопуша (А. С. Пушкин «Капитан ҡыҙы»)
  • Бруно (Ф. Кроммелинк «Ул яратҡан кеше»)
  • Ротмистр (А. Стриндберг «Атай»)
  • Арбенин (М. Лермонтов «Маскарад»)
  • Сарафанов (А. Вампилов «Оло ул»)
  • Ричард III (У. Шекспир «Ричард III»)
  • Светловидов (А. Чехов «Аҡҡош йыры»)
  • Момун бабай (Сыңғыҙ Айытматовтың «Аҡ пароход» повесы буйынса.

Ҡуйыусы режиссёр Л. Зайкаускас, инсценировка авторҙары О. Ханов менән Л. Зайкаускас, 2013).

Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Актёр тураһында мәҡәләләр һәм уның менән әңгәмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Романов В. Видные деятели театра Башкортостана: Олег Ханов (К 65-летию актёра и режиссёра). «Башинформ» мәғлүмәт агентлығы, 2016, 11 август[4].
  • Мортазина О. Баш ҡалала артистар һәм яҙыусылар социаль учреждениелар өсөн урындағы баҫмаларға яҙылды. «Башинформ» мәғлүмәт агентлығы, 2015, 9 декабрь[5].
  • Олег Ханов: «Театрға яҡыныраҡ булайыҡ». «Башҡортостан» гәзите. 2015, 6 июнь.
  • Олег Ханов: мы живем заботой друг о друге. Общественная электронная газета. 2015, 31 марта. (рус.)
  • Әбүзәров С. «Сәхнә ханы». «Башҡортостан» гәзите. 2014, 3 октябрь.
  • Олег Ханов: Театр ҡыуанысым да, йыуанысым да. «Тамаша» журналы, № 4, 2010, 28—37 биттәр[6].

Сығанаҡтар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]