Захаров Матвей Васильевич

Захаров Матвей Васильевич
рус. Матвѐй Васѝлиевич Заха̀ров
Зат	ир-ат
Гражданлыҡ	Рәсәй империяһы  СССР
Хеҙмәт итеүе	СССР
Тыуған көнө	5 (17) август 1898 или 17 август 1898({{padleft:1898|4|0}}-{{padleft:8|2|0}}-{{padleft:17|2|0}})
Тыуған урыны	Войлово[d], Старицкий уезд[d], Тверь губернаһы[d], Рәсәй империяһы
Вафат булған көнө	31 ғинуар 1972({{padleft:1972|4|0}}-{{padleft:1|2|0}}-{{padleft:31|2|0}}) (73 йәш)
Вафат булған урыны	Мәскәү, СССР
Ерләнгән урыны	Кремль диуарындағы некрополь[d]
Һөнәр төрө	офицер, яҙыусы, сәйәсмән
Биләгән вазифаһы	СССР Юғары Советы депутаты[d]
Уҡыу йорто	М. В. Фрунзе исемендәге Хәрби академия М. В. Фрунзе исемендәге Хәрби академия Рәсәй Федерацияһы Ҡораллы Көстәре Генераль штабы Хәрби академияһы[d]
Сәйәси фирҡә ағзаһы	Советтар Союзы Коммунистар партияһы
Ҡатнашыусы	КПСС-тың XIX съезы[d], КПСС-тың ХХ съезы[d], КПСС-тың XXII съезы[d] һәм КПСС-тың XXI съезы[d]
Хәрби звание	Советтар Союзы Маршалы, полковник[d], комбриг[d], комдив[d], комкор[d], генерал-майор[d], генерал-лейтенант[d], генерал-полковник[d] һәм генерал армии[d]
Командалыҡ иткән	Группа советских войск в Германии[d]
Һуғыш/алыш	Рәсәйҙә Граждандар һуғышы, Бөйөк Ватан һуғышы һәм Совет-япон һуғышы[d]
Ғәскәр төрө	Эшсе-крәҫтиән Ҡыҙыл армияһы
Ойошма ағзаһы	КПСС Үҙәк комитеты
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре	СССР Дәүләт гербының алтын һүрәтләнеше менән Почётлы ҡорал[d] (22 февраль 1968) почётный гражданин Брно[d] (26 июль 1951)
Захаров Матвей Васильевич Викимилектә

Захаров Матвей Васильевич (5 (17) август 1898 йыл — 31 ғинуар 1972, Мәскәү, РСФСР, СССР) — совет хәрби эшмәкәре, Советтар Союзы маршалы (1959), ике тапҡыр Советтар Союзы Геройы, КПСС Үҙәк Комитеты ағзаһы, СССР Юғары Советы депутаты (4-8-се саҡырылыш), профессор.

Биографияһы

Йәшлеге

1898 йылдың 17 авгусында (иҫке стиль буйынса — 5 августа) Тверь губернаһы Старицкий өйәҙе Татаркоский улусының Войлово ауылында кәрҫтиән ғаиләһендә тыуа. Урыҫ. 1904 йылда ғаилә Санкт-Петербургҡа күсенә, унда атаһы балта оҫтаһы булып эшләй. 1913 йылда Тверь ҡала юғары башланғыс училищеһын тамамлай, Петроград заводтарында слесарь булып эшләй. 1917 йылда Петроградтағы революцион ваҡиғаларҙың актив ҡатнашыусыһы, «Сименс и Гальске» заводының Ҡыҙыл Гвардия отрядына инә. Был отрядта 7 ноябрҙә (иҫке стиль буйынса 25 октябрҙә) Ҡышҡы һарайҙы штурмлауҙа һәм Керенский — Красновтың контрреволюцион фетнәнһен баҫтырыуҙа Пулково янындағы алыштарҙа ҡатнаша. 1917 йылдың декабрендә РСДРП-ға инә.

Граждандар һуғышы

Петроградтың әүҙем коммунисы булараҡ, Захаров яңы ғына төҙөлә башлаған Ҡыҙыл армияға йүнәлтелә. 1918 йылда 2-се Совет Петроград артиллерия курстары тамамлай. 1918 йылда Граждандар һуғышы фронттарында, шул уҡ йылдың декабрендә Царицын янындағы 10-сы армияла артиллерия батареяһы менән командалыҡ итә. Артабан генерал А. И. Деникин ғәскәренә һәм Төньяҡ Кавказда һәм Ставрополье крайында аҡ казак ғәскәрҙәренә ҡаршы һуғыша.

Әҙәбиәт

• Абрамов А. С. У Кремлёвской стены. — Изд. 7-е, доп. — М.: Политиздат, 1987.
• Дважды Герои Советского Союза. — М.: Воениздат, 1973.
• Колпакиди А., Север А. ГРУ. Уникальная энциклопедия. — М.: Яуза; Эксмо, 2009. — С. 692—693. — 720 с. — (Энциклопедия спецназа). — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-30920-7.
• Люди бессмертного подвига. Кн. 1. — М., 1975.
• Грязнов Б. З. Дорогой солдата. — Ленинград: Лениздат, 1968.
• Грязнов Б. З. Маршал Захаров. — М.: Воениздат, 1979. — 152 с. — (Советские полководцы и военачальники).
• Маковеев М. С. Страницы героической жизни. — Москва: Политиздат, 1975. — 111 с. — (Герои Советской Родины).
• Рубцов Ю. В. Маршалы Советского Союза. Личные дела рассказывают. — М., 1996.
• Руководители Санкт-Петербурга : [Сб.] / под ред. Бауман А.Л. — СПб.—М.: Нева—Олма-Пресс, 2003. — С. 576,[16]л.ил. — ISBN 5765421148.
• Соловьев Д. Ю. Все генералы Сталина. Том 5. — М., 2019. — С.15-17.

Һылтанмалар

• Захаров Матвей Васильевич на сайте Министерства обороны Российской Федерации