Әхмәтйәнов Әхәт Әбделхаҡ улы

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Әхмәтйәнов Әхәт Әбделхаҡ улы
Тыуған ваҡыты

10 август 1918({{padleft:1918|4|0}}-{{padleft:8|2|0}}-{{padleft:10|2|0}})

Тыуған урыны

Маҡар ауылы, Маҡар улусы, Стәрлетамаҡ өйәҙе, Өфө губернаһы йәғни Башҡортостан автономияһы[1]

Үлгән ваҡыты

3 август 1976({{padleft:1976|4|0}}-{{padleft:8|2|0}}-{{padleft:3|2|0}}) (57 йәш)

Вафат урыны

Маҡар ауылы, Ишембай районы, Башҡорт АССР-ы

Хеҙмәт иткән урыны

Совет Социалистик Республикалар Союзы СССР

Ғәскәр төрө

Пехота

Хәрби звание Өлкән сержант
Өлкән сержант
Өлкән сержант
Хәрби алыш/һуғыш

Совет-фин һуғышы Бөйөк Ватан һуғышы:

Наградалар һәм премиялар
2-се дәрәжә Ватан һуғышы ордены Ҡыҙыл Йондоҙ ордены
«Ленинград оборонаһы өсөн» миҙалы
«Ленинград оборонаһы өсөн» миҙалы

Миҙалдар

Әхмәтйәнов Әхәт Әбделхаҡ улы (10 август 1918 йыл3 август 1976 йыл) — Бөйөк Ватан һуғышы яугиры, уҡсылар дивизияһының инструктор-снайперы, өлкән сержант. Барлығы 502 дошманды юҡ иткән (1944 йылдың 17 ғинуарына ҡарата).

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Әхәт Әбделхаҡ улы Әхмәтйәнов 1918 йылдың 10 авгусында хәҙерге Башҡортостан Республикаһы Ишембай районының Маҡар ауылында урта хәлле крәҫтиән ғаиләһендә тыуған. Атаһы — Әбделхаҡ Әхмәтйән улы Ҡарамышев (1878—?) Рус-япон һәм Беренсе донъя һуғыштары ветераны[2], 1937 йылда репрессияланған[3]. Милләте — башҡорт[4][5].

Маҡар урта мәктәбенең ете синыфын тамамлағас, 1935 йылда Бөрйән районының Әтек тулы булмаған урта мәктәбендә уҡыта. Сермән педагогия училищеһында белем ала. Ситтән тороп Одесса ҡалаһындағы химик технология университетында уҡый[2].

1938 йылдың 15 апреленән Ҡыҙыл Армия сафында хеҙмәт итә башлай. 1939 йылдың 30 ноябренән 1940 йылдың 13 мартына тиклем совет-фин һуғышында ҡатнаша[4][5].

1941 йылдың 22 июненән Бөйөк Ватан һуғышында ҡатнаша, июлдә 166-сы махсус уҡсылар батальоны составында хеҙмәт итә. 1941 йылдың 5 авгусында контузия ала, артабан 549-сы махсус уҡсылар батальоны составында хеҙмәт итә. 1942 йылдың 5 ғинуарында Калинин фронтында яралана[4][5]. 1942 йылдың авгусынан Ленинград фронтының Ораниенбаум плацдармында хеҙмәт итә башлай[6].

1942 йылдың 11 ноябрендә 83 дошманды юҡ иткәне һәм 25 снайпер әҙерләгәне өсөн 168-се уҡсылар дивизияһының 260-сы уҡсылар полкы өлкән сержант Әхмәтйәнов «Ҡыҙыл Йондоҙ» орденына лайыҡ була[4]. 1942 йылдан — ВКП (б) ағзаһы[5]. 1943 йылдың 5 июнендә «Ленинградты обороналаған өсөн» миҙалы менән бүләкләнә[7]. 1943 йылдың 26 сентябрендә 359 дошманды юҡ иткәне һәм полкта 106 снайперҙы әҙерләгәне өсөн 168-се уҡсылар дивизияһының 260-сы уҡсылар полкы өлкән сержант Әхмәтйәнов II дәрәжә Ватан һуғышы орденына лайыҡ була[5]. 1944 йылдың 17 ғинуарына ҡарата дошмандың барлығы 502 офицерын һәм һалдатын юҡ итә[8][9].

1944 йылдың 1 майында госпиталдә дауаланып сыҡҡандан һуң, икенсе төркөм инвалиды бирелеп демобилизациялана. 1944 йылдың 1 июленән Маҡар урта мәктәбе директоры һәм шул уҡ ваҡытта Маҡар район халыҡ мәғарифы бүлеге мөдире булып эшләй. 1947 йылдың 23 мартынан 1949 йылдың 5 июленә тиклем Маҡар районының Һайран һәм артабан бер йыл дауамында Аҙнай урта мәктәптәренең директоры була. 1950 йылдан Бишбүләк районының Яңы Бикташ мәктәбендә директор вазифаһын үтәй[2].

Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • 11.11.1942 — Ленинград фронты буйынса 02364/11 һанлы приказға ярашлы, 83 дошманды юҡ иткәне һәм 25 снайпер әҙерләгәне өсөн 168-се уҡсылар дивизияһының 260-сы уҡсылар полкы яугиры өлкән сержант Әхмәтйәнов Ҡыҙыл Йондоҙ орденына лайыҡ була[4];
  • 05.06.1943 — СССР Юғары Советы Президиумы указы менән Ленинградты ҡаһармандарса обороналауҙа ҡатнашҡан өсөн «Ленинградты обороналаған өсөн» миҙалы менән бүләкләнә[7];
  • 26.09.1943 — Ленинград фронты буйынса приказға ярашлы, 359 дошманды юҡ иткәне һәм полкта 106 снайперҙы әҙерләгәне өсөн 168-се уҡсылар дивизияһының 260-сы уҡсылар полкы яугиры өлкән сержант Әхмәтйәнов II дәрәжә Ватан һуғышы орденына лайыҡ була[5].

Хәтер[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • 1983 йылда «Венок славы» антологияһының 3-сө томында Виталий Василевскийҙың «Удар в ночи» хикәйәһе сыға, бында 1942 йылда Ленинград тирәһендә һуғышҡан снайпер сержант Романцовтың батырлыҡтары һүрәтләнә. Уның прототибы Виталий Василевскийҙың полкташы, Ленинград фронтының иң яҡшы снайперҙарының береһе Әхәт Әхмәтйәнов була.
  • 2013 йылда Маҡар ауылында Әхәт Әхмәтйәнов йәшәгән йортҡа таҡтаташ ҡуйыла[10].
  • 2019 йылда Маҡар ауылында Әхәт Әхмәтйәнов һәйкәле асыла[11].

Ғаиләһе[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Ҡатыны Нажиә Ибраһимова менән бергә биш бала тәрбиәләп үҫтерәләр[10].

Факттар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Әхәт Әхмәтйәнов өйрәткән снайперҙар Федосий Смолячковҡа — 126, Владимир Пчелинцевҡа 152 дошманды юҡ иткән өсөн Советтар Союзы Геройы исеме бирелә[6].
  • Уның 200-ҙән ашыу өйрәнсек-снайперы барлығы 2300 дошманды юҡ иткән[2][10].

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. Хәҙерге Башҡортостан Республикаһының Ишембай районы
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Вәхитов Ф. Снайпер // Ағиҙел : журнал. — 2013. — № 5.
  3. Карамышев Абдулхак Ахмедьянович// Книга памяти Республики Башкортостан. Жертвы политического террора в СССР. Дата обращения: 27 октябрь 2015.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Наградной лист к ордену «Красная Звезда» «Халыҡ батырлығы» мәғлүмәт электрон базаһында (архив материалдары: ЦАМО, ф. 33, оп. 682525, д. 75, л. 179)
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Наградной лист к ордену «Отечественной войны II степени» «Халыҡ батырлығы» мәғлүмәт электрон базаһында (архив материалдары: ЦАМО, ф. 33, оп. 686044, д. 1144, л. 38)
  6. 6,0 6,1 Арғынбаев К. Ғәҙеллек тантана итергә тейеш // Башҡортостан : гәзит. — 2014.
  7. 7,0 7,1 Акт к награждению медалью «За оборону Ленинграда» «Халыҡ батырлығы» мәғлүмәт электрон базаһында (архив материалдары: ЦАМО, ф. 6749, оп. 95427, д. 2)
  8. Ахат Ахметьянов истребил 502 немца // Красная Звезда : газета. — 1944. — № 15.
  9. Лебедев А. Советский снайперский террор против Вермахта // Военное обозрение. — 2012.
  10. 10,0 10,1 10,2 Юлтимирова А. А. «Счёт мести» Ахметьянова // Вечерний Петербург : газета. — 2014. — № 13 (25041). — С. 4.
  11. Нормундс Калькис. В Ишимбайском районе открыли памятник легендарному снайперу Ахату Ахметьянову. Филиал ФГУП ВГТРК ГТРК «Башкортостан» (8 май 2019). Дата обращения: 12 май 2019. 2019 йыл 13 май архивланған.

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Документтар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]