Латвия тарихы

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Перейти к навигации Перейти к поиску

Латвия тарихы — беҙҙең эраға тиклем X—IX меңйыллыҡтан бөгөнгө көнгә тиклем хәҙерге Латвия ерендәге ваҡиғалар.

Тарихҡаса осор[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

16 000 йыл элек Латвия еренән боҙлоҡтар килә башлай, әммә беренсе кешеләр бында 11 000 йыл элек төпләнгән.[1] Тәү кешеләр эҙҙәре кунд культураһы артефакттарына ҡарай, уның нигеҙендә нарв культураһы формалаша. Беҙҙең быуатҡа тиклем 3 мең тирәһе йыл элек бында фин-уғыр ырыуҙары килә. Б. э. т. 1 меңйыллыҡтан ҡалмай, бында балт ырыуҙары урынлаша. Улар мал көтөү, ер эшкәртеү менән шөғөлләнә. Ошо уҡ ваҡытта был ерҙәрҙә йәшәүселәр ситтән килгән тимер хеҙмәт ҡоралдарын ҡуллана башлай.

Урта быуат осоро[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Латгалдарҙың Арайша ерлеген реконструкциялау, IX быуат

VII быуатта Латвияның көнбайышында Курземда скандинавтар ултыраҡтары барлыҡҡа килә[2].

VIII быуатта Латвия халҡы ер өйөнән ағас өйгә күсә, X быуатҡа көршәк яһау һөнәренә эйә була. Табылған ғәрәп дирхәмдәре (IX б. икенсе яртыһынан алып) алыҫ дәүләттәр менән һатып алыу бәйләнештәре әүҙемләшеүе хаҡында һөйләй[3]. Рим аҡсалары Латвияла б. э. II б. уҡ килеп сыға.[4]

Урта быуат яҙмалары буйынса Латвияла фин (ли́втар), балт (күршеләр, земга́лдар, се́лдар, латга́лдар), славян ырыуҙары йәшәгән.

Ливонская Конфедерация 1260.png

Орден осоро (1202—1561)[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

XII быуат аҙағынан алып һәм XIII быуат аҙағына тиклемге осорҙа хәҙерге Латвия территорияһы Меченосецтар орденының тәре тағыусылары (крестоносцы) тарафынан яулап алына (1237 йылдан — Ливон ордены) һәм Ливонияның бер өлөшө булып китә. Ливония территорияһында бик күп таш замоктар була, уларҙы баҫҡынсылар терәк пункттары сифатында ҡулланалар. Тәре тағыусылар илгә католик динен алып килләр; бында күсенгән немецтарҙан хакимлыҡ иткән (дворянлыҡ һәм диндарҙар — духовенство), синыфтар барлыҡҡа килә, шулай уҡ немецтар күпселектә ҡала халҡы нигеҙең тәшкил итәләр. Урындағы крәҫтиәндәр XV быуатҡа тиклем ирекле булалар һәм йыш ҡына ордендың хәрби структураларына эшкә ялланалар, XVI быуат аҙағына бөтә крәҫтиәндәр крепостной булып китә[5].

Речь Посполитая һәм Швеция хакимлығы аҫтында (1561—1721)[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Реформация Ливон орденының көсһөҙләнеү сәбәптәренең береһе булып тора. Орден Рим католик сиркәү башлығына буйһона, әммә унда ағза булып торған немецтар үҙҙәренең ватандашы Мартин Лютерҙың өгөт-нәсихәтенә биреләләр. Ливония 1558 йылда урыҫ батшаһы Яуыз Иван армияһының бәреп инеүенән башланған Ливон һуғышы барышында бөтөрөлә[6].

17 быуатта Швециялағы Балтика буйы провинциялары

Бер үк ваҡытта Польша үҙен Контрреформация һәм католицизм бастионы итеп таный. Швеция короле үҙен лютерандар протекторы итеп иғлан итә. Шулай итеп, Латвияла Контрреформация поляк-шведтар ҡапма-ҡаршылығына әүерелә һәм үҙенең юғары нөктәһенә поляк-швед һуғыштарында (1600—1629) барып етә. Һуғыш һөҙөмтәһендә хәҙерге Латвия территорияһы ике ил араһында бүленә: Рига һәм Ливония Швецияға бирелә, ә Курляндия менән Латгалия Речь Посполитаяға ҡалдырыла. Ҡампа-ҡаршылыҡҡа өсөнсө көс — Рәсәй империяһы — нөктә ҡуя: ул 1710 йылғы Төньяҡ һуғышы барышында Эстляндия һәм Лифляндия территорияларын биләй, ә 1721 йылда, Ништадт килешеүенә ярашлы, юридик яҡтан хәҙерге Латвия территорияһының бер өлөшөн — элек Швецияға ҡараған өлөштө һәм шул иҫәптән Рига ҡалаһын — үҙенә ҡушып ала.

Рәсәй империяһы составында (1721—1917)[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

1721 йылғы килешең буйынса Швед Лифляндияһы (хәҙерге Латвияның төньяҡ һәм Эстонияның көньяҡ өлөшө ингән) Рәсәй империяһының Рига губернаһына ингән, һуңынан айырым Лифлянд губернаһы булып китә. 1772 йылда Речь Посполитая беренсе тапҡыр бүленгәндә, Рәсәйгә Латгалия (Поляк Инфлянттары), ә 1795 йылда Курляндия ҡушыла.

Наполеон баҫып алғанда, француз ғәскәрҙәре ваҡытлыса Курляндияны оккупацияға ала, әммә Ригаға инә алмай. 1812 йылғы Ватан һуғышынан һуң Латвияның күп өлөшөндә крепостнойлыҡ хоҡуғы бөтөрөлә.

XIX б. икенсе яртыһында индустриялаштырыу үтә, 1861 йылда Рига менән Динабург араһында тәүге тимер юл эшләй башлай, һуңынан ул Витебсҡа тиклем һуҙыла. 1862 йылда Рига Политехникумы асыла. Рига индустрия үҙәгенә әйләнә, күп заводтар төҙөлә (шул иҫәптән билдәле Руссо-Балт).

Бойондороҡһоҙлоҡ өсөн көрәш[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Төп мәҡәлә: Латвия бойондороҡһоҙлоғо өсөн көрәш

1917 йылдың сентябрендә Германия ғәскәрҙәре оккупациялаған латыш сәйәси партиялар коалиция — Демократик блок — булдыралар. Декабрь башында Валкала латыш ойошмалары Латыш ваҡытлыса милли советын ойоштороуға өлгәшәләр. Тарихсы Янис Шилиньш белдереүенсә[7], ул мәлдә Латвияның яҙмышы күп осраҡта һуғыш һөҙөмтәләренән тора: Германия еңһә — Латвия уның йоғонтоһонаэләгәсәк йәки бөтөнләй уға ҡушыласаҡ. Әгәр Рәсәй еңһә, Латвия уның составында ҡала. Әммә Рәсәй һуғыштан сығып, Бөйөк Британия, Франция һәм АҠШ еңһәләр, Латвия үҙ юлын һайларға мөмкинлек аласаҡ. 1917 йылдың 24 декабрендә (1918 йылдың 6 ғинуары) Германия ғәскәрҙәре оккупацияламаған Лифляндия һәм Витебск губерналары өлөштәрендә совет власы иғлан ителә (Исколата Республикаһы), әммә тиҙҙән Германия ғәскәрҙәре хәҙерге латвияның бөтә территорияһын биләп алалар.

1918 йылдың 28 ғинуарында Стокгольмда Остзея дворяны Генрих фон Штрик Совет Рәсәйе вәкиле Вацлав Воровскийға Курляндия, Лифляндия һәм Эстляндия немец дворян йыйылыштарының бойондороҡһоҙлоҡ декларацияһын тапшыра. Остзейҙа Рәсәйҙе 1721 йылғы Ништадт килешеүен тупаҫ боҙоуҙа ғәйепләйҙәр һәм Германия протектораты аҫтында немец балтик дәүләтен булдырырға маташалар[8].

1918 йылдың 28 ғинуарында Петроградта икенсе сессияға Латыш ваҡытлыса милли совет йыйыла. 30 ғинуарҙағы резолюция, латвия берҙәм, демократик һәм бойондороҡһоҙ республика булырға тейеш, тип иғлан итә. Былар бөтәһе лә йәшерен рәүештә эшләнә, сөнки большевиктар латыштарҙың был ойошмаһын тыялар. Резолюцияла тәүге тапҡыр «бойондороҡһоҙлоҡ» һүҙе тура, кинәйә мәғәнәлә, юридик казуистикаһыҙ ҡулланыла. Һуңғараҡ ошо резолюцияға яңы дәүләттең халыҡ-ара танылыуына ынтылған латыш дипломаттары һылтана[9]. 1918 йылдың 18 февралендә Германия армияһы, өс ай айлыҡ туҡтап тороуҙан һуң, Көнсығыш фронтында хәрби ғәмәлдәрҙе яңырта. Тарҡалған Рәсәй армияһы етди ҡаршылыҡ күрһәтә алмай һәм ун көн дауамында Германия Латвияның бөтә территорияһын биләп ала. Германия һөжүме Исколата Республикаһын юҡҡа сығара[10].

Латвияға һәм Эстонияға Германия бик тиҙ һәм ифрат уңышлы һөжүм итә. Германдар 17 мең тирәһе әсир, шулай уҡ 1501 пушка, 669 пулемет, 355 миномет, 150 мең винтовка, 20 мең транспорт саралары (шул иҫәптән 769 автомашина) һәм 27 самолет ҡулға төшөрәләр. Был операцияла Германия яғынан юғалтыуҙар бик бәләкәй була — 20 кеше һәләк булған һәм 89 яралы[16]. 1918 йылдың 3 мартында Брест-Литва ҡәлғәһендә Рәсәй Үҙәк державалар — Германия, Австро-Венгрия, Болгария һәм Ғосман империяһы менән солох килешеүе төҙөй[11].

1918 йылдың 8 мартында Курляндия киңәйтелгән ландтаг Елгавала Курляндия һәм Семигал герцоглығы тергеҙелеүе тураһында иғлан итә. Германия яҡлы даирәләр Германия империяһы менән тығыҙ бәйле булған дәүkәт берәмеген тергеҙергә маташалар[12]. 1918 йылдың 5 ноябрендә, Германия империяһының капитуляцияһы алдынан[13]., оккупацияланған территорияларҙа Германия протектораты аҫтында Балтия герцоглығы иғлан ителә.

1918 йылдың 18 ноябрендә бер нисә Латвия партияларын һәм йәмәғәт ойошмаларын сағылдырған Халыҡ советы тарафынан Латвия Республикаһының бойондороҡһоҙлоғо иғлан ителә. Шулай уҡ Карлис Улманис етәкселегендәге Ваҡытлы хөкүмәте булдырыла. 1918 йылдың 7 декабрендә Прибалтикалағы Германия вәкиле Август Винниг Латвия территорияһын Ҡыҙыл Армияһынан яҡлау маҡсатында Карлис Улманис хөкүмәте менән килешеү төҙөй, килешеү буйынса Прибалтика ландесверын Латвия Республикаһының ҡораллы көстәре тип иғлан ителә. Был килешеүгә ярашлы ландесвер немец, латыш һәм урыҫ роталарынан торорға тейеш, ошо уҡ ваҡытта латыштарҙың өлөшө өстән ике тәшкил итергә тейеш (был шарт булдырылмай). Латвия Ваҡытлы хөкүмәте немецтар менән килешеүгә килә, сөнки ул ваҡытҡа хөкүмәттең ҡорал һатып алыу өсөн аҡсаһы булмай, ә аҙ һанлы латыш отрядтары Ҡыҙыл Армия менән һуғыша алмай.

1918 йылдың 17 декабрендә Латвия Ваҡытлы эшсе-крәҫтиән хөкүмәтенең совет власын булыдырыу тураһында Манифесты сыға. 22 декабрҙә В. И. Ульянов (Ленин) «Латвия Совет Республикаһының бойондороҡһоҙлоғон таныу тураһында» исемле РСФСР Совнаркомы декретына ҡул ҡуя. 1919 йылдың 3 ғинуарындаилдең баш ҡалаһы Риганы Ҡыҙыл Армияһы частары биләй. Была провозглашена Латвия Социалистик Совет Республикаһы. Иғлан ителә.

Немец етәкселеге яғынан тейешле ярҙам булмағанға күрә, Улманис хөкүмәте ландесверҙан бойондороҡһоҙ латыш хәрбиләштерелгән формированиелар булдыра башлай. Шулай итеп, 1919 йылдың 5 ғинуарында Оскар Калпакс (Колпак) етәкселегендә Айырым Латвия батальоны ойошторола. Көньяҡ Эстонияла латыш отрядтары булдырыла, ундағы иҫәптә торған 9800 тирәһе һалдат һәм офицерҙар һуңынан Эстония Ҡораллы көстәре составында Төньяҡ Латвия бригадаһына берләшә. Бер үк ваҡытта Ваҡытлы хөкүмәтенең оборона министры латыш роталарын ландесверҙан сығара.

1919 йылдың февраль башына Ҡыҙыл Армияһы Латвия территорияһының байтаҡ өлөшөн яулап алыуға өлгәшә, уның сафтарында латыш уҡсылары ла була. Лиепаи порт ҡалаһы тирәһе генә Карлис Улманис хөкүмәте контроле аҫтында ҡала. Шунда уҡ ниндәйҙер кимәлдә Улманисҡа большевиктар менән көрәштә теләктәшлек күрһәткән Остзея немецтарының хәрби формированиелары (Прибалтика ландесверы) урынлаша, уларҙың составына Латыш бригадаһы ла инә (яҡынса 2 мең һалдат һәм офицер).. 1919 йылдың 16 апрелендә Лиепае ҡалаһына ландесверҙың немец отрядтары Германияға ҡаршы тип һаналған Улманис хөкүмәтен ҡолаталар. Бер нисә көндән Улманистың ҡолатылған хөкүмәте «Һарытау» пароходына күсенә, был пароход махсус рәүештә Таллиндан килә һәм инглиз хәрбиҙәре һағы аҫтында Лиепаи портында тора. Британия һәм Франция хәрби караптары һағы аҫтында судно рейдҡа сыға һәм ике ай тирәһе диңгеҙҙә үткәрә.

1919 йылдың 26 апрелендә ландесвер командованиеһы Латвия премьер-министры итеп латыш милләтле лютеран пасторы Андриевс Ниедруны тәғәйенләй, пастор латыш гәзиттәре биттәрендә үҙенең сағыу сығыштары арҡаһында билдәлелек ала.

22 майҙа ландесвер, немец Тимер дивизия һәм Кенәз Ливен етәкселегендә аҡгвардейсылар формированиелары Риганы Ҡыҙыл Армияһынан азат итә һәм шунда Ниедра хөкүмәте күсенә. Риганы яулағандан һуң немец хәрби һәм сәйәси етәкселеге Латвияла герман ориентациялы сәйәси режимы булдырырға маташа һәм эстон армияһына һәм латыш милли ҡораллы формированиеларына ҡаршы (уларҙың контроле аҫытнда Видземе төньяғы була) ҡоралын йүнәлтә. Әммә 1919 йылдың 23 июнендә эстон армияһы һәм латыш полктары Цесис тирәһендә ландесвер һәм Тимер дивизияһы отрядтарын ҡыйрата, уның һөҙөмтәһендә 29 июндә Ниедраның Германия яҡлы хөкүмәте тарҡатыла, ә Ниедра үҙе сит илгә ҡасырға мәжбүр була. 1919 йылдың 27 июнендә Улманис хөкүмәте үҙенең эшмәкәрлеген Лиепаела тергеҙә. 2 июлдә, Й. Лайдонер етәкселегендәге эстон армияһы һәм латыш уҡсылары Рига оборонаһы һыҙатын өҙөү һөҙөмтәһендә, Антанта вәкилдәре ҡатнашлығында немец көстәре һәм эстон армияһы араһында ваҡытлыса һуғышты туҡтатыу буйынса килешеү төҙөлә. Уның шарттары буйынса, 1919 йылдың 5 июленә Тимер дивизияһының аҙаҡҡы частары Риганы ташлап сығалар, ә ландесвер подразделениелары һуңынан Латвия армияһы составына индерелә.

В сентябре 1919 йылдың сентябрендә Латвиялағы герман корпусының элекке командующийы граф Рюдигер фон дер Гольц Веймар республикаһы армияһы етәкселегенән реваншимтик көсәтрҙең ярҙамында Германиялағы әсирҙәр өсөн лагерҙарҙа Латвияға урыҫ һалдаттарын һәм офицерҙарынан вербовка ойоштора, уларҙан полковник П. Р. Бермондт-Авалов етәкселегендә Көнбайыш ирекле армия ойошторола. Көнбайыш армияһы составына шулай уҡ формаль рәүештә бөтөрөлгән фон дер Гольц герман корпусы подразделениелары индерелә. 20 сентябрҙә Бермондт-Авалов үҙ өҫтөнә Прибалтикала бөтә власты алыуы тураһында иғлан иитә һәм Рәсәйҙең төньяҡ-көнбайышындағы аҡ армиялар ғәскәрҙәре командующийы генерал Юденичкә буйһоноуҙан баш тарта. Көнбайыш ирекле армия Антанта ярҙамы менән 1919 йылдың ноябрендә Латвия ғәскәрҙәре тарафынан ҡыйратыла, ә Бермондт-Авалов үҙе Пруссияға ҡаса.

1920 йылдың башында Латвия һәм Польша армияларының берлектәге һөжүме барышында Ҡыҙыл Армия Латгалиянан ҡыҫырыҡлап сығарыла. 1920 йылдың 11 авгусында Латвия хөкүмәте РСФСР менән солох килешеүенә ҡул ҡуя, уға ярашлы Совет хөкүмәте донъяла беренсе булып бойондороҡһоҙ латвия дәүләтен таный[14]. 1921 йылдың 21 ғинуарында Латвияның бойондороҡһоҙлоғон Беренсе донъя һуғышында еңеүсе илдәр (Антанта) таныйҙар. 1921 йылдың 22 сентябрендә Латвия, Литва һәм Эстония менән бер үк ваҡытта, Милләттәр Лигаһына ҡабул ителә.

СССР составында[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

1987 йылда Прибалтиканың баш ҡалаларында күпләп сығыш яһай башлайҙар. 1988 йылда тәүге үҙгәртеү хәрәкәттәре үтә. Иң ҙуры Латвияның Халыҡ фронты яйлап 1989—1990 йылдарҙа власҡа килә.[15]

Уға ҡаршы булған Интерфронт халыҡ араһында киң танылыу яулай алмай.[16]

1990 йылдың 4 майында Латвия ССР-ның Юғары Советы Латвия Республикаһының үҙаллылығын тергеҙеү тураһындағы декларация ҡабул ителә. 1991 йылдың 3 мартында халыҡтан һорау алыу халыҡтың 74 % Латвия республикаһының демократик һәм дәүләт үҙаллылығы өсөн тауыш бирә.[17] Ысынбарлыҡта үҙаллылыҡ 1991 йылдың 21 авгусында 1991 тергеҙелә.

2004 йылда Латвия Европа берләшмәһенә һәм НАТОға инә.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  1. ↑ История Латвии: ХХ век, 2005, с. 17
  2. ↑ Железный век
  3. ↑ LPSR arheoloģija, 1974, с. 141
  4. ↑ LPSR arheoloģija, 1974, с. 108
  5. ↑ История Латвии: XX век, 2005, с. 22
  6. ↑ История Латвии: XX век, 2005, с. 17
  7. ↑ Что и почему нужно знать про Латвию 1 ноября 1917 года, или Латвия на перепутье  (рус.). rus.lsm.lv. 27 ноябрь 2019 тикшерелгән.
  8. ↑ Янис Шилиньш Что и почему нужно знать о том, как Германию «вынуждали» аннексировать Балтию (2018-01-28).
  9. ↑ Янис Шилиньш Что и почему нужно знать о петроградской декларации независимости Латвии (30 янваля 2018).
  10. ↑ Янис Шилиньш Что и почему нужно знать о германской оккупации и заложниках Исколата (2018-02-18).
  11. ↑ Янис Шилиньш Что и почему нужно знать о переходе Латвии под власть Германии (28 февраля 2018 года).
  12. ↑ Янис Шилиньш Что и почему нужно знать о выходе России из Первой мировой войны (3 марта 2018 года).
  13. ↑ Янис Шилиньш Что и почему нужно знать о восстановлении Курляндского герцогства (8 марта 2018 года).
  14. ↑ Смирин, 1999, с. 83
  15. ↑ Смирин, 1999, с. 129
  16. ↑ Смирин, 1999, с. 127
  17. ↑ Смирин, 1999, с. 133

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

https://ba.wikipedia.org/w/index.php?title=Латвия_тарихы&oldid=1025553 ҡабул ителгән