Гөлөк (Татарстан)

Гөлөк
	Ауыл
	Гөлөк; татар. Гөлек
Ил	Рәсәй
Федерация субъекты	Татарстан
Муниципаль район	Минзәлә
Ауыл биләмәһе	Ырыҫ
Координаталар	55°48′00″ с. ш. 52°54′36″ в. д.HGЯO
Беренсе мәртәбә телгә алынған	1701 йыл
Халҡы	379 человек (2002)
Сәғәт бүлкәте	UTC+4
Телефон коды	+7 85555
Һанлы танытмалар
Автомобиль коды	16, 116
ОКАТО коды	92 240 000 064
ОКТМО коды	92 640 492 106
ГКГН номеры	0142099
	Картаны күрһәтергә/йәшерергә Гөлөк

Гөлөк — Рәсәй Федерацияһы Татарстан Республикаһы Минзәлә районы ауылы. Ырыҫ ауыл биләмәһе составына керә.

География

Ауыл Тиргәүеш буйында, Минзәлә ҡалаһынан төньяҡ-көнбайыштараҡ 16 км алыҫлыҡта урынлашҡан^[1].

Тарих

Гөлөк — байлар ырыуы башҡорттарының ауылы. Рәсми документтарҙа тәүге тапҡыр 1701 йылда телгә алына^[2]. Ырымбур губернаһы Минзәлә өйәҙе Байлар улусы Салағош түбәһенә ҡарай. 11-се башҡорт кантоны составында була. 1865 йылда Минзәлә өйәҙе Өфө губернаһына инә. 1866 йылда ырыу улустары бөтөрөлгәс Поисево улусы составына керә.

1870 йылда ауылда 2 һыу тирмәне, ХХ быуат башында — тимерлек, 4 бакалея һәм мануфактура кибеттәре, 2 мәсет, 2 мәктәп теркәлгән^[1].

1920 йылдан Татар АССР-ының Минзәлә кантоны, 1930 йылдан — Минзәлә районы составында була^[1].

1929 йылда «Ҡыҙыл юл» (аҙаҡ — М. И. Калинин исемендәге) колхоз ойошторола, ул 1959 йылда М. Вәхитов исемендәге колхоз составына керә^[1].

Халҡы

1795 йылда ауылда ир енесле 193 йән башҡорт һәм 198 типтәр; 1816 йылда — 217 башҡорт (шуларҙың 2-һе — ике ҡатынлы, 1-һе — өс ҡатынлы); 1834 йылда — 336 башҡорт (шуларҙың 2-һе — ике ҡатынлы, 1-һе — өс ҡатынлы); 1870 йылда — 538 башҡорт һәм 535 типтәр; 1902 йылда — 955 башҡорт һәм типтәр йәшәй^[3].

Йылдар буйынса халыҡ иҫәбе
(Сығанаҡ: *^[1]*)
1859	1870	1897	1906	1913	1926	1938	1949	1958	1970	1979	1989	2002
1067	1073	1708	1915	2138	1339	1380	957	850	841	693	436	379

Инфраструктура

Игенселек, малсылыҡ үҫешкән. Ауылда урта мәктәп, мәҙәниәт йорто, китапхана, мәсет бар^[1].

Иҫкәрмәләр

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Татарская энциклопедия.
↑ Населённые пункты камско-икских башкир, входившие в Казанскую и Уфимскую губернии// Башкирская энциклопедия. — Уфа: НИК «Башкирская энциклопедия», 2013.
↑ Асфандияров А. З. Аулы мензелинских башкир. — Уфа: Китап, 2009. — С. 127—131. — 600 с. — ISBN 978-5-295-04952-1.

Әҙәбиәт

Мензелинский край: История и современность. — Мензелинск, 2006.

[ТЭ-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Татарская энциклопедия.

[БЭ2013-2] Населённые пункты камско-икских башкир, входившие в Казанскую и Уфимскую губернии// Башкирская энциклопедия. — Уфа: НИК «Башкирская энциклопедия», 2013.

[АМБ-3] Асфандияров А. З. Аулы мензелинских башкир. — Уфа: Китап, 2009. — С. 127—131. — 600 с. — ISBN 978-5-295-04952-1.

[1]

[2]

[3]