Тымытыҡ

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Деревня
Тымытыҡ
татар. Тымытык
Ил

Рәсәй

Федерация субъекты

Татарстан

Муниципаль район

Аҙнаҡай

Ауыл биләмәһе

Тымытыҡ

Координаталар

55°00′58″ с. ш. 53°17′50″ в. д.HGЯO

Халҡы

1423 кеше (2009)

Сәғәт бүлкәте

UTC+4

Һанлы танытмалар
Автомобиль коды

16, 116

ОКАТО коды

92 202 000 055

ОКТМО коды

92 602 460 101

ГКГН номеры

0190005

Картаны күрһәтергә/йәшерергә
Тымытыҡ (Рәсәй)
Тымытыҡ
Тымытыҡ
Тымытыҡ (Татарстан)
Тымытыҡ

Тымытыҡ — Рәсәй Федерацияһы Татарстан Республикаһы Аҙнаҡай районы ауылы. Тымытыҡ ауыл биләмәһе составына керә һәм уның административ үҙәге булып тора.

География[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Ауыл Әгер йылғаһы (Ыҡ ҡушылдығы) буйында, Аҙнаҡай ҡалаһынан төньяҡ-көнсығыштараҡ км алыҫлыҡта урынлашҡан[1].

Тарих[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Тымытыҡ — юрмый ырыуы башҡорттарының ауылы[2]. 1750 йылдан билдәле[1]. Ырымбур губернаһы Бөгөлмә өйәҙенә ҡарай. 1850 йылда Бөгөлмә өйәҙе Һамар губернаһына инә. 1866 йылда ырыу улустары бөтөрөлгәс, ауыл Стәрлетамаҡ улусы составына керә.

1859 йылда мәсет, ХХ быуат башында мәсет ҡарамағында мәктәп теркәлгән[1].

1920 йылда ауыл яңы ойошторолған Татар АССР-ының Бөгөлмә кантоны составына керә. 1930 йылдан — Тымытыҡ районы, 1935 йылдан — Аҙнаҡай районы, 1935 йылдан — Тымытыҡ районы, 1958 йылдан — Аҙнаҡай районы, 1963 йылдан — Әлмәт районы, 1965 йылдан — йәнә Аҙнаҡай районы составында була[1].

Халҡы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1795 йылда ауылда ир енесле 88 йән башҡорт, 95 йән типтәр, 99 йән яһаҡлы татар һәм 39 йән хеҙмәтсе татар; 1816 йылда — 92 йән башҡорт, 64 йән типтәр һәм 97 йән дәүләт крәҫтиәне; 1834 йылда — 99 йән башҡорт һәм 87 йән типтәр; 1859 йылда — 164 йән аҫаба башҡорт, 140 йән типтәр, 164 ҡаҙна крәҫтиәне һәм 53 керҙәш башҡорт йәшәй[2].

Инфраструктура[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Игенселек, малсылыҡ үҫешкән. Ауылда мәктәп, клуб, мәсет бар[1].

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Татарская энциклопедия.
  2. 2,0 2,1 Асфандияров А. З. Аулы мензелинских башкир. — Уфа: Китап, 2009. — С. 569—570. — 600 с. — ISBN 978-5-295-04952-1.