Ингушетия

	Рәсәй Федерацияһы субъекты
	Ингуш Республикаһы ; Гlалгlай Мохк
Ингуш Республикаһы флагы	Ингуш Республикаһы гербы
Баш ҡала	Магас
Майҙаны	82-се
- Барлығы; - һыу өҫтө %	3685 км²;
Халҡы	75-се
- Барлығы; - Тығыҙлыҡ	↗472 776 (2016); 130.31 кеше/км²
ТТП	79-сы
- Барлығы (ағым. хаҡ.); - Йән башына	21,5 млрд. һум (2010); 38,1 мең һум
Федераль округ	Төньяҡ Кавказ
Иҡтисади район	Төньяҡ Кавказ
Дәүләт теле	ингуш, урыҫ
Республика башлығы	Юнус-Бек Евкуров
Хөкүмәт рәйесе	Абубакар Мальсагов
Халыҡ йыйылышы рәйесе	Мухарбек Дикажев
РФ субъекты коды	06
ISO 3166-2 коды	RU-IN
Сәғәт бүлкәте	MSD[d], Европа/Москва[d] һәм UTC+3:00[d]

Ингуш Республикаһы (ингуш. Гlалгlай Мохк, Гlалгlайче) — республика, Рәсәй Федерацияһы субъекты, Төньяҡ Кавказ федераль округы составына инә^[6].

Баш ҡалаһы — Магас.

География

Ингуш Республикаһы көнсығышта — Чечен Республикаһы, көньяҡта — Грузия, көнбайышта — Төньяҡ Осетия — Алания менән сиктәш. Федераль әһәмиәтендәге ҡалаларҙы иҫәпкә алмаған осраҡта, республика майҙаны буйынса Рәсәй Федерацияһы субъекттары араһында иң бәләкәйе тип иҫәпләнә.

Тарих

1992 йылда ойошторола.

Халҡы

250 000

500 000

750 000

1 000 000

1 250 000

1 500 000

1959

1991

1996

2001

2006

2011

2016

Рәсәй Дәүләт статистикаһы федераль хеҙмәте мәғлүмәттәре буйынса, республика халҡы 472 776 (2016) кеше тәшкил итә. Халыҡ тығыҙлығы — 130,31 кеше/км² (2016). Ҡала халҡы — 39,98 % (2015).

Республикала башлыса ингуштар (94,1 %), чечендар (4,6 %) һәм урыҫтар (0,8 %) йәшәй. 2002 йылда — 51, 2010 йылда — 22 башҡорт йәшәгәне теркәлгән^[7]^[8].

Иҫкәрмәләр

↑ Из-за территориальных споров с Северной Осетией и Чечнёй точная площадь не определена, так как не установлены территориальные границы, поэтому чаще всего она указывается в пределах от 3650 до 4900 км².
↑ Оценка численности постоянного населения на 1 января 2016 года и в среднем за 2015 год (билдәһеҙ). Дата обращения: 27 март 2016. Архивировано 27 март 2016 года.
↑ Валовой региональный продукт по субъектам Российской Федерации в 1998-2010гг. (урыҫ) (xls). Росстат.
↑ Глава 1, статья 14 Конституции Республики Ингушетия
↑ https://data.iana.org/time-zones/tzdb-2021e/europe
↑ Конституция Российской Федерации. Ст. 5, пп. 1, 2
↑ Перепись населения 2002. Том 4 — «Национальный состав и владение языками, гражданство». 3. Население по национальности и владению русским языком по субъектам Российской Федерации 2007 йыл 17 февраль архивланған.
↑ Информационные материалы об окончательных итогах Всероссийской переписи населения 2010 года. Приложение 7. Национальный состав населения по субъектам Российской Федерации 2012 йыл 1 июнь архивланған.

Әҙәбиәт

Т. Х. Муталиев. Тернистый путь народа // Ингушетия и ингуши / М. Д. Яндиева. — Москва: Новая Планета, 1992. — Т. II.
М.А. Яндиев. Древние общественно-политические институты народов Северного Кавказа. — ЛКИ. — Москва, 2007. — 464 с. — ISBN 978-5-382-00285-9.
Ингушетия и ингуши / М. Д. Яндиева. — Москва: Новая Планета, 2002. — Т. II.
Казиев Шапи, Карпеев Игорь. Повседневная жизнь горцев Северного Кавказа в XIX в.

Һылтанмалар

[1] Из-за территориальных споров с Северной Осетией и Чечнёй точная площадь не определена, так как не установлены территориальные границы, поэтому чаще всего она указывается в пределах от 3650 до 4900 км².

[2016AB-2] Оценка численности постоянного населения на 1 января 2016 года и в среднем за 2015 год (билдәһеҙ). Дата обращения: 27 март 2016. Архивировано 27 март 2016 года.

[GKS_VRP_2010-3] Валовой региональный продукт по субъектам Российской Федерации в 1998-2010гг. (урыҫ) (xls). Росстат.

[4] Глава 1, статья 14 Конституции Республики Ингушетия

[_3a9cd5b86e2c217d-5] ttps://data.iana.org/time-zones/tzdb-2021e/europe

[6] Конституция Российской Федерации. Ст. 5, пп. 1, 2

[7] Перепись населения 2002. Том 4 — «Национальный состав и владение языками, гражданство». 3. Население по национальности и владению русским языком по субъектам Российской Федерации 2007 йыл 17 февраль архивланған.

[8] Информационные материалы об окончательных итогах Всероссийской переписи населения 2010 года. Приложение 7. Национальный состав населения по субъектам Российской Федерации 2012 йыл 1 июнь архивланған.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Рәсәй Федерацияһы субъекттары
Республикалар	Адыгея • Алтай • Башҡортостан • Бүрәт • Дағстан • Ингушетия • Карелия • Коми • Ҡабарҙы-Балҡар • Ҡалмыҡстан • Ҡарасәй-Черкесия • Ҡырым³ • Марий Эл • Мордовия • Саха (Яҡутстан) • Сыуашстан • Татарстан • Төньяҡ Осетия — Алания • Тыва • Удмуртстан • Хакасия • Чечня
Крайҙар	Алтай • Байкал аръяғы • Камчатка • Краснодар • Красноярск • Пермь • Приморье • Ставрополь • Хабаровск
Өлкәләр	Амур • Архангельск • Белгород • Брянск • Владимир • Волгоград • Вологда • Воронеж • Иваново • Иркутск • Калининград • Калуга • Кемерово • Киров • Кострома • Курск • Ҡурған • Ленинград • Липецк • Магадан • Мурманск • Мәскәү • Новгород • Новосибирск • Омск • Орёл • Пенза • Псков • Ростов • Рязань • Сахалин • Свердловск • Силәбе • Смоленск • Тамбов • Тверь • Томск • Төмән • Тула • Түбәнге Новгород • Ульяновск • Һамар • Һарытау • Ырымбур • Әстерхан • Ярославль
Федераль әһәмиәттәге ҡала	Мәскәү • Санкт-Петербург • Севастополь³
Автономиялы өлкә	Йәһүд
Автономиялы округтар	Ненец¹ • Ханты-Манси² • Чукот • Ямал-Ненец²
¹ Архангельск өлкәһенә керә. ² Төмән өлкәһенә керә. ³ Украина менән бәхәсле территориялар

	Ингушетия Викимилектә
	Ингушетия Викияңылыҡтарҙа
	Ингушетия Викигид