Насириҙар

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте

Насирилыҡ (ғәр. الزاوية الناصرية‎) — суфый тәриҡәте, Мөхәммәт ибн Насир әд-Дрәүи (1603—1674) тарафынан нигеҙләнгән.Үҙәге Марокколағы Тамергоут ауылында урынлашҡан һәм нигеҙ һалыусы үҙе тере сағында бик йоғонтоло ағым булған.

Тамергоуттағы йәмәғәт әле лә эшмәкәрлек алып бара, башҡа зәүиәләрҙәге кеүек, бында киске зекер күренеше күҙәтелә. Китапханала кәрәкле ҡулъяҙмалар килеп сыҡҡылай, Сиди Мөхәммәд үҙе шиғырҙар һәм дини трактаттар ҡалдырған булған.

Шулай уҡ ҡарағыҙ[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]