Эстәлеккә күсергә

Идрисилек

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Идрисилек
Нигеҙләүсе Ahmad Ibn Idris[d]

Идрисилек, идрисиҙәр (ғәр. الإدريسية‎) — Әхмәт Ибн Идрис әл-Фаси (1760—1837) нигеҙләгән суфый тәриҡәте . Башта ул Мөхәммәдиә тәриҡәте тип атала. Ул ысын мәғәнәһендәге тәриҡәт түгел, ә Мөхәммәт менән шәкерт араһында туранан-тура рухи бәйләнештәрҙе үҫтереүгә йүнәлтелгән тәғлимәттәр һәм ғибәҙәттәр йыйылмаһынан торған рухи алым була[1][2].

Башта Мәккәлә нигеҙләнеп, был тәриҡәт Ливия, Мысыр, Судан, Көнсығыш Африка (Сомали, Эритрея, Кения), Йемен, Леванта (Сүриә һәм Ливан) һәм Көньяҡ-Көнсығыш Азия (Малайзия, Сингапур, Бруней) тарафтарында киң таралған. Шулай уҡ уның башҡа илдәрҙә , мәҫәлән, Италия һәм Берләшкән Короллектә төрлө филиалдары бар. Ибн Идрис ғибәҙәттәре һәм доғалары, атап әйткәндә, суфый тәриҡәттәре араһында бөтә халыҡтың һоҡланыуын тыуҙыра һәм ибн Идрис менән бәйле булмаған күп ағымдар йыйынтығына индерелә.[3]

Был тәриҡәттең тармағын Сингапурҙа шәйех Мөхәммәт Сәйет әл-Лингги (1926 йылда вафат) индерә.[4] Идрисиә Пакистанда шәйех хафиз Мөхәммәт Әмин Ибн Абдул Рәхман (1941 йылғы) тарафынан ойошторола.[5]

Әхмәт ибн Идристең шәҙили суфый тәриҡәтенән рухи уҡытыусылары була. Идрисиә Мөхәммәт Пәғәмбәр менән туранан-тура рухи мөнәсәбәттәргә нигеҙләнһә лә, тарихи яҡтан ул Шәҙилилек тәриҡәте, шулай уҡ шәйех Ғәбд әл-Ғәзиз әл-Дәббәғтең юлы менән дә бәйле (1719 вафат).

Был тәриҡәттең вариҫтары араһында — санусийя, хатмийя (шулай уҡ мирганийя булараҡ билдәле), сомали тармаҡтары (Әхмәҙиә, Дандаравийя, Сәлихия) һәм Жәғәфәриҙәр.

Иҫкәрмәләр

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
  1. ↑ Sedgwick, Saints and Sons, pp. 12, 17.
  2. ↑ Dajani, Reassurance for the Seeker, pp. 13-15.
  3. ↑ Sedgwick, Saints and Sons, pp. 18-19.
  4. ↑ www.ahmadiah-idrisiah.com, at-Tariqah al-Ahmadiah al-Idrisiah ar-Rasyidiah ad-Dandarawiah (Singapore). www.ahmadiah-idrisiah.com. Дата обращения: 7 июль 2023.
  5. ↑ ادریسیہ تعلیمات | Idreesia. www.idreesia.com.

Әҙәбиәт

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
  • O’Fahey, Rex S. (1994) Enigmatic Saint, Ahmad Ibn Idris and the Idrisi Tradition, Northwestern University Press, Evanston, Illinois by arrangement with C. Hurst and Co. (Publishers) Ltd., London. ISBN 0-8101-0910-7ISBN 0-8101-0910-7
  • Thomassen, Einar & Radtke, Bernd, (eds.) (1993) The Letters of Ahmad ibn Idris. London: Christopher Hurst. A collective volume containing the texts and translations of 35 letters to and from Ibn Idris. The contributors are Albrecht Hofheinz, Ali Salih Karrar, R.S. O’Fahey, B. Radtke & Einar Thomassen. Published by Northwestern University Press, Evanston, Illinois by arrangement with C. Hurst and Co. (Publishers) Ltd., London. ISBN 978-0-8101-1070-0ISBN 978-0-8101-1070-0
  • Sedgwick, Mark, Saints and Sons: The Making and Remaking of the Rashidi Ahmadi Sufi Order, 1799—2000, Leiden: Brill, 2005.
  • Hidigh, Uthman, Anīs al-jalīs fī tarjamat sayyidī Ahmad ibn Idrīs, Mogadishu, n.d., pp. 112—124.
  • Dajani, Samer, Reassurance for the Seeker: A Biography and Translation of Salih al-Ja’fari’s al-Fawa’id al-Ja’fariyya, a Commentary on Forty Prophetic Traditions, Louisville, KY: Fons Vitae, 2013.
  • The Path. العلم النافع Beneficialilm.com. Архивировано из оригинала 1 июль 2014 года.
П:
 «Ислам» порталы
«https://ba.wikipedia.org/w/index.php?title=Идрисилек&oldid=1247635» битенән алынған