Эстәлеккә күсергә

Зәйн әл-Ғәбидин

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Зәйн әл-Ғәбидин
ғәр. علي بن الحسين
Рәсем
Зат ир-ат[1]
Гражданлыҡ  Өмәүиҙәр хәлифәлеге
Тыуған көнө 6 ғинуар 659
Тыуған урыны Мәҙинә, Хаҡ хәлифәт[2]
Вафат булған көнө 21 октябрь 713 (54 йәш)
Вафат булған урыны Мәҙинә, Хижәз, Өмәүиҙәр хәлифәлеге
Үлем сәбәбе яд[d]
Км үлтергән Валид I[d]
Ерләнгән урыны Әл-Баҡый
Ҡәбере һүрәте
Атаһы Хөсәйен ибн Али[2]
Әсәһе Шахр Бану[d]
Бер туғандары Али аль-Акбар[d], Али аль-Асгар[d], Сакина бинт Хусейн[d], Фатима ас-Сугра[d], Рукайя бинт Хусейн[d], Хауля бинт Хусейн[d] һәм Safia bint Husayn[d]
Хәләл ефете Фатима бинт Хасан[d]
Балалары Мухаммад аль-Бакир[d][3], Зейд ибн Али[d], Husain bin Ali bin Husain[d] һәм Abdullah bin Ali bin Al Hussein[d]
Һөнәр төрө Имам, шағир, дин белгесе
Биләгән вазифаһы Imam of Twelver Shiism[d]
Уҡыусылар Мухаммад аль-Бакир[d]
Кемдә уҡыған Хөсәйен ибн Али
Һуғыш/алыш Кербеле янында һуғыш[d]
 Зәйн әл-Ғәбидин Викимилектә

Али Ибн Әл-Хөсәйен Зәйн әл-Ғәбидин (ғәр. علي بن الحسين زين العابدين‎; 6 ғинуар 659, Мәҙинә[2]21 октябрь 713 (54 йәш), Мәҙинә, Хижәз, Өмәүиҙәр хәлифәлеге), шулай уҡ әс-Сәжәд (للسیجשَاد, «сәждә ҡылыусы») булараҡ билдәле) — шиғый имамы, Хөсәйен Ибн Алиҙың улы,Хәсән Ибн Алиҙың туғаны һәм Али ибн Әбү Талиптың ейәне.

Исеме Али (Ғәли) булған. Уға әс-Сәжәд (сәждә ҡылыусы), шулай уҡ Зәйн әл-Ғәбидин (сәждә ҡылыусылар биҙәге) һәм әл-Зәки (саф) тигән маҡтаулы ҡушаматтар бирелгән[4].

Али (Ғәли) Ибн Хөсәйен 658 йылдың 6 ғинуарында Мәҙинәлә тыуған. Уның атаһы Хөсәйен Ибн Али Мөхәммәт Пәйғәмбәрҙең ейәне, ә әсәһе фарсы батшаһы, һуңғы сәсәни шаһ Йездигерд III ҡыҙы Шәһәрбаныу була.

Ислам риүәйәттәре һәм шиғый тарихсылары әйтеүенсә, ул Мәҙинәлә тыуған һәм йәш сағында атаһын Кәрбәлә сүллегенә оҙатып йөрөгән, әммә ауырыу сәбәпле Кәрбәлә янындағы алышта ҡатнашмаған һәм шуға күрә тере ҡалған. Атаһы һәм уның туғандары Кәрбәләлә ғазаплап үлтерелгәндән һуң, ул ҡулға алына һәм башта Күфәгә, ә һуңынан Дамаскыға күсерелә.

Уның имамлығы 34 йыл дауам итә.

Зәйн әл-Ғәбидиндең тәғлимәттәре башлыса доға рәүешендә була. Уның күренекле эше — доға рәүешендә яҙылған «Сәхифәи Сәжәдиә». Али ибн әл-Хөсәйен аҡһаҡалдар һәм Хижәз ғалимдары араһында юғары дәрәжә биләгән. Фәрзәдәғин тигән данлыҡлы поэмаһы — бының сағыу миҫалы.

Зәйн әл-Ғәбидин Мәҙинәлә хакимлыҡ иткән өмәүиҙәр хәлифәһе Әл-Үәлид II ибн Йәзид йәки уның ҡустыһы Хишам ҡушыуы буйынса ағыулап үлтерелгән, тиҙәр [5][6]. Уның вафаты һижри 94 йылда (беҙҙең эраның 712 йылы) йәки 95 йылда (713 йыл) тип күрһәтелгән, һәм ул Мәҙинәлә әл-Баҡы зыяратында үҙенең бабаһы Хәсән янында ерләнгән [7][8][9]. Шәрҡиәт ғалимы Маделунг Вилферд Һүҙҙәре буйынса, уның вафатынан һуң күптәр үҙҙәренең йәшәү сығанаҡтары Алиҙан килгәнен асыҡлай. Ул һәр төн һайын бер тоҡ аҙыҡ артмаҡлап, ярлыларҙың ишеген шаҡып, билдәһеҙ ҡалыр өсөн йөҙөн ҡаплап, яуап биреүсегә йомарт итеп өлөш таратҡан була[7].

Мөслим Ибн Уҡбаның ошондай һүҙҙәрен еткерәләр: «Зәйн әл-Ғәбидиндең ҡиәфәте — Пәйғәмбәр кеүек»[10][11]. Ҡайһы бер авторҙар хәбәр итеүенсә, имам Сәжәдте күргән кешеләр, һоҡланып, унан күҙен ала алмаған[10].

На русском
На английском