Түбәнге Гәрәй
Түбәнге Гәрәй | |
Рәсми атамаһы | Нижнее Гареево |
---|---|
Дәүләт | Рәсәй |
Административ-территориаль берәмек | Чалманаратское сельское поселение[d][1] |
Сәғәт бүлкәте | MSD[d] |
Халыҡ һаны |
136 кеше (1795)[2], 247 кеше (1816)[2], 317 кеше (1834)[3], 200 кеше (1859)[2], 348 кеше (1902)[2], 743 кеше (1905)[2], 796 кеше (1912)[2] |
Почта индексы | 423752 |
Түбән Гәрәй[4] (Иҫке Гәрәй; татар. Түбән Гәрәй, рус. Верхнее Карачево) — Рәсәй Федерацияһы Татарстан Республикаһы Аҡтаныш районы ауылы.
География
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Ауыл Шәбеҙ йылғаһы буйында, Аҡтаныш ауылынан төньяҡ-көнбайышҡа табан 18 км алыҫлыҡта урынлашҡан[5].
Тарих
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Ауылға гәрә ырыуы башҡорттары нигеҙ һала. Ауыл Гәрәй улусының Таҡталасыҡ түбәһенә ҡарай, һуңыраҡ был улус Ырымбур губернаһы Минзәлә өйәҙенә ҡарай. 1865 йылда Минзәлә өйәҙе Өфө губернаһына инә. 1866 йылда ырыу улустары бөтөрөлгәс, ауыл Таҡталасыҡ улусы, ә артабан Шәрип улусы составына керә[6].
1840 йылда 2 тимерлек, тирмән[6], XX быуат башында мәсет, мәктәп теркәлгән[5].
1920 йылда ауыл яңы ойошторолған Татар АССР-ының Минзәлә кантоны составына керә. 1930 йылдан Аҡтаныш районы, 1963 йылдан — Минзәлә районы, 1965 йылдан — йәнә Аҡтаныш районы составында була[5].
Халҡы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]1816 йылда ауылда 247 башҡорт, 1859 йылда — 423 башҡорт, 1912 йылда — 796 башҡорт иҫәпләнгән[6].
1795 | 1834 | 1859 | 1884 | 1897 | 1906 | 1913 | 1920 | 1926 | 1938 | 1949 | 1958 | 1970 | 1979 | 1989 | 2002 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
136 | 307 | 423 | 512 | 620 | 743 | 796 | 823 | 584 | 461 | 302 | 280 | 249 | 217 | 117 | 124 |
Билдәле шәхестәре
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Әбделғәлим Әбтекәев (1787—?) — хәрби эшмәкәр. 1812 йылғы Ватан һуғышында һәм Рус армияһының сит илгә 1813—1814 йылдарҙағы походтарында ҡатнашыусы.
Иҫкәрмәләр
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- ↑ ОКТМО (урыҫ)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 улы Ә. Ә. З. Аулы мензелинских башкир — Өфө: Китап, 2009.
- ↑ улы Ә. Ә. З. Аулы мензелинских башкир — Өфө: Китап, 2009.
- ↑ Камалов А. А., Камалова Ф. У. Атайсал. — Уфа: Башкирское издательство «Китап», 2001. — С. 384. — 544 с. — ISBN 5-295-02882-8.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Татарская энциклопедия.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Асфандияров А. З. Аулы мензелинских башкир. — Уфа: Китап, 2009. — С. 314—317. — 600 с. — ISBN 978-5-295-04952-1.